ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΙΑΔΑ

Ύμνος στο γέλιο; Στην ευφυΐα; Στο σύνολο του έργου του Αριστοφάνη; Και όχι μόνο. Ύμνος στην επικαιρότητα.
 Ο Αριστοφάνης, ο κλασικός κωμικός ποιητής διαπληκτίζεται εντόνως με τους ηθοποιούς του πάνω σε μια πρόβα. Και πεθαίνει. Και πηγαίνει πού αλλού; Στον Άδη. Κάνει προσπάθεια να πείσει τους χθόνιους θεούς δώρο να του κάνουν μια βδομάδα ζωής ως τα επόμενα Διονύσια. Να ανεβάσει το τελευταίο του έργο. Εκείνοι δέχονται με ένα όρο. Να μην χρησιμοποιήσει σε αυτήν την παράσταση ούτε μια βωμολοχία, ούτε για αστείο ένα χυδαίο αστείο. Ο Αριστοφάνης πώς θα μπορούσε να δεχτεί; Αντιπροτείνει στους θεούς του κάτω κόσμου να κάνει μια παράσταση για τους κατοίκους του Άδη. Ο Άδης του δίνει περιθώριο μία ώρα, να παρουσιάσει ο Αριστοφάνης στους νεκρούς κατοίκους του κάτω κόσμου όλες τις σωζόμενες κωμωδίες του. Αν τους πείσει και τον κρίνουν άξιο, τότε θα έχει κερδίσει την εβδομάδα που διακαώς επιθυμεί.

WHERE THE WILD THINGS ARE Του Spike Jonze

WHERE THE WILD THINGS ARE

Του

Spike Jonze

Η σκοτεινή πλευρά του Μικρού Πρίγκιπα

Υπάρχουν κινηματογραφικές δημιουργίες που συχνά γίνονται cult favorite αποκτώντας σταδιακά το αφοσιωμένο κοινό τους μόνο και μόνο επειδή καταλήγουν να μην είναι απλώς μια ταινία αλλά ένα αλλιώτικου είδους ταξίδι, μια στριφνή διαδρομή σε κόσμους και χαρακτήρες που απλώς δεν γίνεται να ταυτιστείς μαζί τους αν δεν παλλινδρομήσεις ως θεατής σε μια κατάσταση χωρίς στεγανή λογική, μακριά από το επικριτικό  και εκλογικευμένο ενήλικο βλέμμα. Ο Spike Jonze φαίνεται να ανήκει στην κατηγορία του μεγάλου παιδιού αφού ήδη με το Being John Malkowitz αλλά και με το Adaptation οδήγησε το μυαλό εκατομμυρίων θεατών σε συναισθήματα απροσδιόριστα, ψυχεδελικά αλλά και παιδικά.

‘’ΦΩΤΟΒΑΖΟ’’

Τελείωσαν τα Χριστούγεννα και αρνείστε να αποχωριστείτε τα φωτάκια;;;

SCARLET'S BIRTHmonth

COMMON SENSE ΡΕ ΚΑΡΝΤΑΣΗ, COMMON SENSE

Στα χρόνια της κρίσης και της εκατόχρονης μοναξιάς που διανύουμε πολλά πράγματα έχουν καταρρεύσει και ξεχαστεί. Ωστόσο δύο  έννοιες γνωστές συνεχίζουν να μας βομβαρδίζουν απ’ τα στόματα των κυβερνώντων, των εχόντων και κατεχόντων αλλά και των απλών συνανθρώπων μας. Το «αυτονόητο» και η «κοινή λογική».

«Αν κάνατε απλά το αυτονόητο δεν θα μας είχατε βάλει βαθιά μέσα στην οικονομική ύφεση κύριε Τέτοιε μου...», ακούμε τα τελευταία χρόνια της κρίσης είτε από τους κυβερνώντες είτε από τους αντιπολιτευόμενους, ρόλοι που μοιράζονται τα ίδια σχεδόν  πρόσωπα εναλλάξ και ποικιλοτρόπως.

ΠΕΤΡΙΝΟ ΚΑΡΑΒΙ ΜΟΥ… ΚΥΡΑ ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΑ ΜΟΥ

Είναι σε σμίκρυνση πανομοιότυπη με τον βράχο του Γιβραλτάρ, γι’ αυτό και είναι γνωστή ως ‘’Γιβλαλτάρ της Ανατολής’’. Μονεμβάσια, Μονεμβασιά, Μονεμβασία… Όπως και να την πεις είναι όμορφη πολύ και το ξέρει. Και σε περιμένει καρτερικά σαν καράβι πέτρινο να την θαυμάσεις. Μικρή πόλη με μεγάλη ιστορία της Ανατολικής Πελοποννήσου, στο Νομό Λακωνίας. Αποκόπηκε με σεισμό το 375 μ.Χ. και πήρε την μορφή που έχει σήμερα. Μόνη και Έμβασις, μία μόνο είσοδος. Πολλές από τις οδούς είναι στενές και κατάλληλες μόνο για πεζούς. 

Α ΜΠΕ ΜΠΑ ΜΠΛΟΜ ρωτά η Μαίρη… ΤΟΥ ΚΕΙΘΕ ΜΠΛΟΜ απαντά η ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ...

• Όταν ήσουν μικρή είχες αγαπημένο παραμύθι; Ποιο ήταν, γιατί;

Η Δόνα Τερηδόνα και το μυστικό της γαμήλιας τούρτας. Γιατί ήταν πρωτότυπο και πολύ αστείο.

• Ποια είναι η αγαπημένη μέρα της εβδομάδας;

Δεν έχω αγαπημένη μέρα.

• Τι σου αρέσει στην πόλη που ζεις;

Τα τείχη της πόλης στην γειτονιά μου.

‘’Η ΑΛΕΠΟΥΔΙΤΣΑ ΚΑΙ Η ΜΠΛΕ ΒΑΛΙΤΣΑ’’, Της ΕΥΑΓΓΕΛΙΑΣ ΣΤΑΘΗ.

… Έψαξε στο μπάνιο, στο πατάρι, στο μπαλκόνι. Μα πού την έχει βάλει; Τι γίνεται, όταν μια κούκλα αλεπουδίτσα χάσει την πολύτιμη μπλε βαλίτσα της; Συγκαλείται έκτακτο συμβούλιο στο δάσος! Η αλεπού έχει κατά νου τους δράστες. Ή την πήρε η κίσσα η πονηρή, που κλέβει ό,τι γυαλίζει, ή η νυφίτσα που κι αυτή είναι ζώο πονηρό και λένε πως στο σπίτι της δεν έχει ούτε κρεβάτι, ή ο βρώμικος ασβός για τα αρώματα που είχε φυλάξει μέσα. Ποιος είναι ο ένοχος; Το μυστήριο θα λυθεί με μιαν έκτακτη συνάντηση κι ας είναι αργά η ώρα. Το παραμύθι είναι της ΕΥΑΓΓΕΛΙΑΣ ΣΤΑΘΗ, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη. Η παραμυθένια εικονογράφηση ανήκει στον Απόστολο Καραστεργίου.

Αφού τους κακοσώρισε στο σπίτι της η αλεπού, χωρίς πολλά πολλά και με ψηλά τη μύτη, μπήκε στο θέμα άμεσα, χρίζοντας την κουκουβάγια τη σοφή, υπεύθυνη να βρει τον ένοχο. «Νυφίτσα, Κίσσα, Ασβέ… Ποιος πήρε τη βαλίτσα»;

Αεροπλάνα… πλάνα αέρος.

Ή θα το λατρεύεις ή θα το φοβάσαι… ή θα νιώθεις ελευθερία ή το αίσθημα του εγκλωβισμού σε κλουβί. Αυτά σου προκαλεί το μεγάλο ατσάλινο πουλί. Το αεροπλάνο. Για σένα που τσιμπάει λίγο παραπάνω η καρδιά από φόβο, σφίγγεται το στομάχι και ιδρώνει το χεράκι, όταν ανεβαίνεις τα σκαλιά του, διάβασε την είδηση.

Ρώσος εφευρέτης προτείνει την αποσπώμενη καμπίνα επιβατών για πιο ασφαλείς πτήσεις. Κατέθεσε μάλιστα και τα σχέδια για την κατοχύρωση της ευρεσιτεχνίας του.

Ο Vladimir Nikolaevich Tatarenko ασχολήθηκε για τρία χρόνια με την τελειοποίηση του σχεδιασμού

ΛΑΖΑΝΙΑ ΤΟΥ GARFIELD από τον μικρό Γιωργάκη.

Ήταν ένα γάτος τεμπέλης, στρουμπουλός… ο GARFIELD. Ο διάσημος γάτος όλο λαζάνια λιγουρεύεται… Ο επτάχρονος Γιωργάκης αγαπάει τον Γκάρφιλντ και τα λαζάνια. Τοοοόσο πολύ που μας είπε την ‘’μυστική’’ συνταγή για τα λαζάνια του πιο καλοφαγά γάτου!!!

ΥΛΙΚΑ:

1 πακέτο λαζάνια

½ κιλό κιμά μοσχαρίσιο
2 κρεμμύδια ψιλοκομμένα
2 καρότα 

ΣΤΗΝ ΠΡΕΖΑ, Ναρκωτικά-στη σκιά της εποχής μας

• Οι ιστορίες είναι αληθινές.

Μάριος, 29 ετών… Ντρέπομαι. Γι’ αυτό σου είπα να μην βάλουμε το επώνυμό μου. Η ντροπή δεν θα φύγει ποτέ από πάνω μου. Έκανα πράγματα όσο ήμουν σε χρήση που με κάνουν να νιώθω εμετικά. Ακόμα δεν τους κοιτάω στα μάτια τους ανθρώπους. Τους ντρέπομαι. Από τα 13 στις ουσίες. Σήμερα είμαι στην επανένταξη. Δεν το έχω εικόνα, ούτε γεύση πώς είναι να ζεις χωρίς αυτές. Στην αρχή η πρέζα σου προκαλεί ωραίο συναίσθημα. Στα παίρνει όλα τα βάρη από μέσα σου. Μετά σ’ τα ‘’παίρνει’’ στ’ αλήθεια όλα. Οικογένεια, γκόμενες, φίλους, δουλειά, φράγκα… Είμαι ένα χρόνο καθαρός.

ΝΕΑΠΟΛΗ ΕΙΣΑΙ ΡΕ (Του Φώτη Βεζυργιαννίδη)

Τα δυο αδέρφια τα γνώριζα ξεχωριστά για αρκετά χρόνια στην εφηβεία μας χωρίς να γνωρίζω ότι είναι αδέρφια. Με τον ένα κάναμε παρέα τα καλοκαίρια στα λυόμενα που έστησαν οι γονείς μας σε κοντινή περιοχή της Σαλονίκης μετά το σεισμό του ’78. Μέσα σε λίγους μήνες τότε, στήθηκαν λυόμενα και σπίτια απ’ την Περαία μέχρι τα Μουδανιά σε οικόπεδα που είτε υπήρχαν από πρίν είτε αγοράστηκαν επί τούτου λόγω του σεισμού.

Με τον άλλο κάναμε παρέα στη Σαλονίκη με τους ροκάδες της Νεάπολης. Ήταν το αντίθετο του μικρού που ήταν σοβαρός και μετρημένος. Μακριά μαλλιά, σκοτεινό βλέμμα, έτοιμος πάντα για καυγά ειδικά με κάθε λογής αλλόθρησκους (Αριανούς, γριές, πάνκηδες ή διάφορα άλλα φρούτα) αλλά η καρδιά του ήταν βούτυρο και μάλιστα λιωμένο.

ΣΦΥΡΑ ΜΟΥ ΚΛΕΦΤΙΚΑ…

Γιατί πάει μια ξανθιά στο super market να ψωνίσει με φορτηγό;

Γιατί, της είπε η μάνα της να πάρει 3 τόνους RIO MARE.

  





  Πού την έφτιαξες αυτή την κορμάρα κοπελάρα μου;

-      Χι, χι, στο κολυμβητήριο!!!

-     Το κεφαλάκι δεν το βουτάμε μέσα ε;;;

ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΚΑΙ ΔΙΑΤΡΟΦΗ Της Ιωάννας Καλυβά

Η διατροφή είναι ένας εξίσου σημαντικός παράγοντας, πέρα από το περιβάλλον που συμβάλλει σημαντικά στην καρκινογένεση.

Φρούτα, λαχανικά και κακοήθεις νεοπλασίες: Εντύπωση προκαλεί η ευεργετική συνεισφορά της κατανάλωσης λαχανικών και φρούτων στην πρόληψη της εμφάνισης κακοήθων νεοπλασιών που φαίνεται να αυξάνεται περισσότερο όταν μελετώνται καρκίνοι που σχετίζονται με το κάπνισμα (Boffetta et al., 2010). Οι έρευνες αυτές έδειξαν ότι η κατανάλωση φρούτων και/ή λαχανικών ελαττώνει σημαντικά την πιθανότητα εμφάνισης διαφόρων εντοπίσεων καρκίνου, όπως ο καρκίνος του στομάχου, του παχέος εντέρου, του μαστού, του πνεύμονα και του θυρεοειδούς.

Η συγγραφέας παιδικών βιβλίων ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΣΤΑΘΗ, μιλά για το νέο της παραμύθι στην Μαίρη Γεωργιοπούλου.

Η Ευαγγελία Στάθη γεννήθηκε στη Ραβενή, χωριό της Θεσπρωτίας. Σπούδασε βρεφονηπιαγωγός μα συνειδητοποίησε ότι αυτήν την αγάπη δεν μπορούσε να την κάνει επάγγελμα. Εργάζεται ως διοικητική υπάλληλος επιστημονικού σωματείου.

Είναι η τέταρτη κόρη της οικογένειας. Μια οικογένεια γεμάτη γυναίκες. Παντρεύτηκε κι απέκτησε δύο γιους. Μια νέα οικογένεια γεμάτη άντρες!

Το 2010 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις τετράγωνο ‘’Τα παραμύθια της θάλασσας’’. Πρόσφατα από τις εκδόσεις Πατάκη το παραμύθι της ‘’Η αλεπουδίτσα και η μπλε βαλίτσα’’.

• ‘’Η αλεπουδίτσα και η μπλε βαλίτσα’’, ξεκινά με ένα συμβούλιο στο δάσος. Ποιο το επείγον θέμα για την σύγκληση ενός έκτατου συμβουλίου; Ποιοι οι πρωταγωνιστές;

PAOLA’S DADDY

21 Ιουνίου. Η μεγαλύτερη μέρα του έτους. Η αγαπημένη σου μέρα μπαμπά. Δεν τον ήθελες τον χειμώνα, ούτε το σκοτάδι. Πώς θα γινόταν άλλωστε; Ένας άνθρωπος με τόση ζωντάνια και πάθος να αγαπάει το σκοτάδι; Το αίμα σου έβραζε λες και ήσουν αιώνιος έφηβος. Κλασσική σου ατάκα δεν θα ηρεμούσες μέχρι να βγάλεις φρονιμίτες. Και ευτυχώς δεν έβγαλες ποτέ. Τέσσερα χρόνια πέρασαν και μου φαίνεται σαν αιώνας. Δεν θέλω να το πιστέψω, ούτε να το χωνέψω, ούτε να το δεχτώ ότι έφυγες.

ΛΟΥΔΙΑΣ… (Tου Φώτη Βεζυργιαννίδη)

Ήμαστε στην αυλή του Αντρέα. Θα ‘τανε ’85. Μπορεί και ’86. «Φέρε λίγο την κιθάρα σου ρε να μας παίξει τίποτα ο Παναγιώτης» με λέει ο Αντρέας.  «Αφού ρε έχει μόνο τέσσερις χορδές» απαντάω και «δεν πειράζει φέρ’ τη» με κόβει ο Πάνος. Συναθλητές και οι τρεις στο στίβο του ΠΑΟΚ ανακαλύπταμε το ροκ -εγώ κι ο Αντρέας- μέσα απ’ τα παλιά των Scorpions και των Purple (Περ-πολλ που λένε οι Κυπραίοι) και φτάναμε μέχρι τους Metallica.

Δεν ήξερα όμως ότι ο Πάνος παίζει κιθάρα. Του φέρνω λοιπόν την κλασική Eco του πατέρα μου με τις τέσσερις χορδές και ω τι θαύμα, ο Πάνος παίζει μπλουζ! Μπλούζ με τέσσερις χορδές! Αργότερα βέβαια καταλάβαμε όλοι ότι δεν χρειάζεται καν χορδές για να παίξεις μπλουζ, αρκεί να βγαίνει από μέσα σου. Ήταν η πρώτη φορά που τον είδα να παίζει.

Ποια Μύκονος ρε. Σαν τη Χαλκιδική... (Του Φώτη Βεζυργιαννίδη)

Το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος, για όσους είναι τριήμερο και δεν δουλεύουν, άσχετα αν πιστεύουν ή όχι στο Πνεύμα το άγιο το μονογενές, είναι το Opening Party του καλοκαιριού. Να τα λέμε αυτά γιατί εδώ είναι Ελλάδα, δεν είναι Τζαμάικα που ‘χει καλοκαίρι όλο το χρόνο και δεν το εκτιμάνε καθόλου οι φτωχοί τζαμαϊκάνοι που βαριούνται όλο ζέστη, ήλιο, θάλασσα και ρέγγε και το ρίχνουνε στους μπάφους και μετά οι μπάφοι τελειώνουν και πάνε να αγοράσουν άλλους, αλλά λεφτά δεν έχουνε, οπότε γίνονται βαποράκια και μετά η εγκληματικότητα βαράει ταβάνι στο όμορφο αυτό νησί της Καραϊβικής.

Εμείς είπαμε, δεν είμαστε Τζαμάικα, το φοράμε το παλτουδάκι μας τον χειμώνα οπότε τον ερχομό του καλοκαιριού τον γιορτάζουμε. Η πρώτη μεγάλη γιορτή είναι αυτό το τριήμερο.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΑΝΤΩΝΗ ΚΑΝΑΚΗ, ΜΠΑΜΠΑ … (μια κανονική μέρα).

«Πόσο απερίγραπτα μου λείπει, Θεέ μου. Βλέπω φωτογραφίες του. Εστιάζω για κάποιο λόγο σε αυτές που ήταν νεαρός, πιτσιρικάς. Κοιτάω το πρόσωπό του, το χαμόγελό του. Τι καλό παιδί που φαίνεται να ήταν... Πόσο θα ήθελα, σε κάποιο μαγικό σενάριο, να είχαμε γνωριστεί τότε. Να ήμασταν συνομήλικοι, να γινόμασταν κολλητοί φίλοι και να αλητεύαμε μαζί... Να γνώριζα τα όνειρα, τις αγωνίες του, τα σχέδια, τους έρωτές του...».

DADDY COOL

Μάνα είναι μόνο μία... Είναι γεγονός. Τόνοι μελανιού έχουν γραφτεί για αυτήν και την μοναδική σχέση που έχει με τα παιδιά της. 
Τι συμβαίνει όμως με εκείνον τον δόλιο τον Πατέρα; Ο οποίος για εννέα μήνες μένει θεατής σε μια κατάσταση, μη ξέροντας τι πραγματικά συμβαίνει. Δε νιώθει το μωρό του, απλά είναι παρατηρητής της εξέλιξής του και αφουγκράζεται τα πάντα μέσα από την γυναίκα του;

Γενικά στον πατέρα έχουμε δώσει ένα ρόλο απόμακρο. Αν σκεφτούμε όμως τι κάνει ένας πατέρας... θα συνειδητοποιήσουμε ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα. Ο μπαμπάς είναι αυτός, που θα έρθει κουρασμένος από τη δουλειά και θα αφιερώσει όλο τον ελεύθερό του χρόνο σε εσένα. Είναι αυτός, που κάθε βράδυ θα έρθει να συνεχίσετε το παραμύθι, που αφήσατε στην μέση το προηγούμενο βράδυ.

ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ ΤΟΥΣ ΤΟΙΧΟΥΣ!!!

Η ΕΚΠΟΜΠΗ ΠΟΥ ΑΚΟΥΤΕ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΡΟΣΦΟΡΑ... (Του Φώτη Βεζυργιαννίδη)

Που λες φιλαράκι, πανεπιστημιακή μόρφωση δεν έχω. Και πώς να έχω δηλαδή αφού όταν ήταν ο καιρός να σοβαρευτώ για τις εξετάσεις εγώ φορούσα ριγέ παντελόνια και κοιμόμουν αγκαλιά με κιθάρες. Κι όταν ήρθε η μέρα να γράψω Μαθηματικά στις Πανελλαδικές, έγραψα εφτά σελίδες έκθεση για την ιστορία του μπλουζ. Να φανταστείς ότι το ξεκίνησα απ΄τα σκλαβοπάζαρα της Αφρικής. 01 στα 100 αποφάνθηκαν και οι δύο διορθωτές μαθηματικοί εδραιώνοντας πια την άποψη μου ότι δεν υπάρχει πιο άχρηστο πράγμα από τα μαθηματικά.

Πηδάω πάλι από θέμα σε θέμα και αν μου ξεφύγει κι άλλο δε θα μαζεύεται το πράμα.

ΘΥΜΑΣΑΙ;;; Του Γιώργου Μπαρμπατσούλη

Χάθηκα....

Παρασύρθηκα...

Στην ομορφιά της στιγμής...

 Όπως τότε.

Θυμάσαι;

ΠΕΡΙ ΕΡΩΤΟΣ και άλλων…

Η ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΈΝΑΣ ΣΚΥΛΟΣ ΑΠ’ ΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ. Κουτσός, στραβός, κουφός κι ανάπηρος. Στου κουφού την πόρτα, παίρνεις την πόρτα και φεύγεις. Το ‘’μαζί’’ δεν θα έρθει ποτέ. Κι ας χτυπιόμαστε στα πατώματα. Κι ας φέρουμε δεκαεκατό νταβάδες να του παίζουν ήττα. Το ταυτόχρονο για να υπάρξει θέλει το χωροχρόνο του.

Εκείνη έχει ούτε χώρο, ούτε χρόνο. Τα χωροχρονικά ξέρασε εκτός της. Άμα δεν θέλει η αγάπη…

Αριθμός μονός. Μόνη την αφήνει. Οι άλλοι είναι οι περιττοί. Ένας. Μετρά, ξαναμετρά. Ένας. Μία. Ένα. Επίθετο την στοίχειωσε. Αυτήν την ανώνυμη. Αριθμητικό, απόλυτο. Πολλαπλασιαστικό δεν θα γίνει ποτέ.

ΑΠΟ ΠΟΥ ΚΙ ΩΣ ΠΟΥ;;; ΤΟΥ ΕΨΗΣΕ ΤΟ ΨΑΡΙ ΣΤΑ ΧΕΙΛΗ…

Ο λαός του Βυζαντίου συνήθιζε να γιορτάζει όλες τις μέρες της Σαρακοστής με πίστη και ιδιαίτερη κατάνυξη. Το φαγητό του αποτελούνταν από φύλλα μαρουλιού βουτηγμένα στο ξύδι, φασολάκια μαυρομάτικα, κουκιά φρέσκα και θαλασσινά.
Ακόμη πιο αυστηρά τα πράγματα και η νηστεία ήταν στα μοναστήρια, αν και πολλοί καλόγεροι που δεν άντεχαν να κρατήσουν περισσότερο τη νηστεία, έκαναν πολλές κρυφές ‘’αμαρτίες’’. Έτρωγαν αβγά κι έπιναν γάλα.

ΝΑ ΚΕΡΑΣΩ ΕΝΑ… ''ΜΑΡΤΙΝΗ'';

Η είδηση έσκασε σαν ελιά μέσα σε μαρτίνι.

Ο ισχυρός πρόεδρος του Ερυθρού Σταυρού και του νοσοκομείου Ερρίκος Ντυνάν, μπλεγμένος σε σκάνδαλα. Ουπς, πέσαμε από τα σύννεφα. Ο Ανδρέας Μαρτίνης, ο άνθρωπος του ανθρωπιστικού έργου, της συμπόνιας, χωμένος σε οικονομικά σκάνδαλα, μίζες εκατομμυρίων, υπερτιμολογήσεις…;;;

Πίσω από τη φιλανθρωπία κρύφτηκε ακόμη μια φορά η μεγάλη ζωή. Η χλίδα. Ζωάρα! Τα δέματα αλληλοβοήθειας μπαίνουν, βγαίνουν, βόλτες κάνουν.

‘’ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ’’ Του Στέλιου Μοίρα.

Υπάρχει κάτι στον ήλιο που ποτέ δεν του άρεσε. Ο τρόπος που τα καψαλίζει όλα. Όλα τα φανερώνει όπως ακριβώς είναι. Αυτό το φως ενοχλεί το Σταύρο κι επιμελώς το αποφεύγει. Ξυπνάει πριν τις έξι, ρουφάει άτσαλα τα τσιγάρα, γιατί βιάζεται. Παίρνει μυρωδιά από ένα βασιλικό, λέει την ίδια φράση από μέσα του κάθε πρωί, «Υπάρχει ελπίδα για μένα». Κάθε μέρα είναι μια πιθανότητα. Μένει στο ίδιο σπίτι με τη μάνα του, όχι γιατί η εποχή είναι δύσκολη. Στη δικιά του περίπτωση περιπλέκεται ένα φάντασμα που κυκλοφορεί πίσω από τους δυο τους, μια σκιά που λέγεται εξάρτηση. Ο πατέρας τούς παράτησε πριν γεννηθεί.

ΦΥΤΕΨΕ ΜΙΑ... Σάλβια Ερυθρανθής//Ένα αρωματικό λουλούδι για τις αρχές καλοκαιριού

Η Σάλβια η Ερυθρανθής (Salvia sclarea) γνωστή και ως Αϊγιάννης ή Γιαννακός, είναι μια διετή πόα της οικογένειας των Χειλανθών (Lamiaceae) η οποία στη χώρα μας συναντάται και ως αυτοφυής. Στα αγγλικά είναι γνωστή ως Clary Sage ή Clear eye.

Δεν έχει ιδιαίτερη προτίμηση όσον αφορά το έδαφος, αρκεί να στραγγίζει καλά.

Προτιμά ηλιαζόμενες θέσεις και δεν ανέχεται τη σκίαση.

Δεν έχει πολλές απαιτήσεις όσον αφορά την άρδευση. Χρειάζεται λιγοστό πότισμα, κυρίως στο στάδιο της ροζέτας, δηλαδή κατά τον πρώτο χρόνο της ανάπτυξής της.

ΤΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΤΗΣ ΣΑΛΟΝΙΚΗΣ (Του Φώτη Βεζυργιαννίδη)

Μεγάλο χάζι έκανα τις προάλλες που πήγα να τρέξω σε έναν αγώνα πέντε χιλιομέτρων που διοργάνωσε ο Δήμος Παύλου Μελά. Πώς να το κάνουμε το δρομικό κίνημα μεγαλώνει και κάπως πρέπει να το παρακολουθώ μη με πούνε και οπισθοδρομικό. Για να λέμε και του στραβού δρομέα το δίκιο, το δρομικό κίνημα διογκώνει δυσανάλογα πολύ, τα κέρδη των εταιριών αθλητικών παπουτσιών και ρούχων, συμπληρωμάτων διαστροφής (μια χαρά το έγραψα) και γενικά όλων αυτών που ασχολούνται με την διόγκωση του «εγώ» μας.

Το λοιπόν στο θέμα μας, μαζεύτηκαν πολλοί δρομείς στο πρώην στρατόπεδο Παύλος Μελάς απ’ όπου θα άρχιζε ο αγώνας ο οποίος θα κατέληγε στο άλλο στρατόπεδο του Δήμου, αυτό του Καρατάσου.

ΤΟΠΟΙ ΛΟΥΛΟΥΔΕΝΙΟΙ

ΠΡΟΒΗΓΚΙΑ

Το απέραντο μοβ.

Είναι πολλοί, πολλοί οι ζωγράφοι που προσπάθησαν να αποτυπώσουν αυτό το κάτι διαφορετικό στο ηχόχρωμα της Προβηγκίας. Η αχανής επαρχία της Προβηγκίας βρίσκεται στην Νότια Γαλλία. Εδώ μυρίζει άνοιξη κι αρχινισμένο καλοκαίρι. Εδώ όλα είναι χρωματιστά. Το μοβ της λεβάντας γενναιόδωρος Θεός το σκορπίζει απλόχερα. Το μοβ σκαρφαλώνει σε πόλεις μεσαιωνικές. Σε καθεδρικούς ναούς. Κατακλύζει τα πέτρινα μικρά χωριά. Στοιχειώνει πύργους.

Η ΣΥΝΤΑΞΗ

Η Μαρίνα σκέφτεται και γράφει… ‘’Τι θα γίνω όταν μεγαλώσω’’.

Όλοι οι άνθρωποι όταν μεγαλώσουν γίνονται κάτι για να κερδίζουν λεφτά και για να μπορούν να αγοράζουν το φαγητό τους και να πληρώνουν τους λογαριασμούς που φέρνει κάθε πρωί ο ταχυδρόμος και χτυπάει όλα τα κουδούνια της πολυκατοικίας. Στον κύριο Τάκη που μένει από κάτω μας δεν φέρνει μόνο τους λογαριασμούς, φέρνει και τη σύνταξη. Σύνταξη σημαίνει τα λεφτά που παίρνεις όταν έχεις γίνει γέρος και έχεις δουλέψει σε κάποιο επάγγελμα. Μου αρέσει πολύ να μου φέρνουν τα χρήματα στο σπίτι, αλλά εγώ να μην έχω γίνει γριά, αλλά μάλλον αυτό δε γίνεται αν δεν έχεις δουλέψει για πολλά χρόνια σε όλη σου τη ζωή. Άσε που τώρα οι μεγάλοι λένε ότι δεν θα προλάβει κανένας να πάρει σύνταξη γιατί όλοι θα δουλεύουνε μέχρι να πεθάνουνε.

ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟΝ ΙΟΥΝΙΟ...

240 π.Χ.: Ο Ερατοσθένης υπολογίζει την περίμετρο της γης.

1664: Το Νέο Άμστερνταμ, μετονομάζεται σε Νέα Υόρκη.

1783: Στην Ισλανδία το ηφαίστειο ΛΑΚΙ, ‘’ξυπνά’’. Η λάβα που βγαίνει από το ηφαίστειο για 8 μήνες, σκοτώνει 9000 ανθρώπους και οδηγεί σε 7 χρόνια λιμού.

1926: Πεθαίνει ο Αντόνιο Γκαουντί, ο Καταλανός αρχιτέκτονας που στόλισε την Βαρκελώνη.

Η συγγραφέας ΗΛΙΑΝΑ ΒΟΛΟΝΑΚΗ μιλά στην Μαίρη Γεωργιοπούλου

Η Ηλιάνα Βολονάκη γεννήθηκε στην Αθήνα, αλλά μετακόμισε στο Μεσολόγγι στα 25 της χρόνια. Σπούδασε Στέλεχος Τραπεζικών Εργασιών χωρίς να θέλει ποτέ να ασκήσει το συγκεκριμένο επάγγελμα, καθώς και οργάνωση γραφείου με χρήση Ηλ. υπολογιστή.
Για δυο χρόνια ήταν ραδιοφωνική παραγωγός στον άνεμο 9,37FM, με την εκπομπή: ψιθυρίσματα. Ελληνική μουσική, με gossip news.
Άρθρα της δημοσιεύονται στις εφημερίδες: Freepen.gr, Βασικός Μέτοχος, Κορινθιακή Ημέρα και Ιθωρία. Επίσης, είναι μέλος της Εθνικής Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών Κύπρου.
Στο ενεργητικό της, έχει πολλές εκθέσεις ζωγραφικής ομαδικές/ ατομικές.

ΜΥΡΙΣΕ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ (Του Φώτη Βεζυργιαννίδη)

Να ‘τανε λέει ρε φίλε το καλοκαίρι χάπι και να το κατάπινες όποτε σου γουστάρει... Και μες το καταχείμωνο να ξεκουμπιζόταν το κρύο και τα μάλλινα και να τριγυρνάς με κοντομάνικα! Τότε ναι ρε φαρμακέμπορα να σε παραδεχτώ. Που μου πουλάς  χάπια για την τενοντίτιδα που το παίρνω Κυριακή βράδυ και βλέπω εφιάλτες μέχρι Τετάρτη ξημερώματα.

Καλοκαίρι. Τι εποχή! Μάγκα μου! Με λέει ο άλλος «είσαι Έλληνας και στο DNA κουβαλάς το ετούτο και το εκείνο και το άλλο και το παράλλο». Τρίχες. Δεν ξέρω για σένα αλλά εγώ είμαι φτιαγμένος από καλοκαίρι μόνο. Στο DNA κουβαλάω μόνο πληροφορίες από καλοκαίρι.

Απόσπασμα από το ‘’ΒΑΛΣ ΤΩΝ ΑΝΕΜΩΝ’’ Της ΗΛΙΑΝΑΣ ΒΟΛΟΝΑΚΗ.

Η ώρα περνούσε. Κάθε λεπτό της, ήταν εις βάρος τους.

- Κασσάνδρα, είναι ώρα να φύγουμε!

Και πριν προλάβει να συνεχίσει η Βασιλική την φράση της, ένας Τούρκος έκοψε πέρα για πέρα το κεφάλι του Ευφραίμ.

Έτσι όπως είχαν τα πράγματα, το μόνο που απόμεινε ήταν να φύγει. Δεν είχε τίποτα πια στη Σμύρνη, στο τόπο όπου έζησε τα όνειρά της. Έτσι λοιπόν, με το φουστάνι της σκισμένο, με τις σκέψεις της χαμένες και με μία απόγνωση φωλιασμένη στη καρδιά, έπεσε μαζί με την Βασιλική στα νερά του λιμανιού, παλεύοντας να φτάσει στο γαλλικό καράβι. Τα γαλλικά που γνώριζε της φάνηκαν χρήσιμα.

ΆΣΤΡΑ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΜΗΝΑ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥΚΑΙΡΟΥ/ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ

ΚΡΙΟΣ

Θετικό το πρόσημο του πρώτου μήνα του καλού-καιρού/καλοκαιριού, κριαράκι. Στο χέρι σου να διαχειριστείς τις καταστάσεις. Η Αφρούλα μέχρι τις 17/06 στους διδύμους, βρίσκεται. Λένε πως αυτό σημαίνει στροφή στα

ΑΦΩΝΙΑ (Του Φώτη Βεζυργιαννίδη)

Τίποτα δεν είναι ο άνθρωπος σου λέω, τίποτα. Τη μια στιγμή είσαι να πούμε αλάνι, μάγκας, αετός που δε σηκώνει κουνούπι στο παρμπρίζ και την άλλη γίνεσαι ένα μηδενικό, μια σιωπή, ένα ΤΙΠΟΤΑ.

Ναι καρντάση, είμαι στα ντάουν μου, αλλά πολύ ντάουν μιλάμε. Η αυτοεκτίμηση μου είναι χαμηλή που λένε, η μαγκιά μου έφυγε απ’ το ηλεκτρικό παράθυρο που παρεμπιπτόντως είναι ερμητικά κλειστό. Θέλω ησυχία, δεν βάζω ούτε ράδιο, ούτε cd να παίζει τα blues του Μισισίπι αφού κι αυτά μου φαίνονται χαρούμενα.

Δύσκολες ώρες περνάω και το κακό είναι ότι δεν το καταλαβαίνει κανείς αν και δεν γίνεται να είναι πιο αισθητή η ηχητική απουσία μου.

Η ‘’πειραγμένη’’ ΚΑΤΕΡΙΝΑ Των Εξαρχείων.

Η Κατερίνα έζησε βαθιά μόνη. Από πάντα μόνη. Από την μέρα που γεννήθηκε. Σαν παγωμένο μουσείο. Σαν καλοκαιρινό θέατρο μέσα σε χειμώνα. Σαν τα σχολικά, όταν έχουν αργία. Η μοναξιά της έχει το θλιμμένο χρώμα στα μάτια της. Έχει το χρώμα των Πακιστανών… Τη μοναξιά την μετράει πιάτο πιάτο, μαζί με τα κομμάτια τους. Σε πάτο φωταγωγού. Μέσα από την μοναξιά πετάει μπουμπούκια. Οι φίλοι της είναι μαύρα πουλιά. Που όλο ταξιδεύουν.

Ζωγραφίζουν με μαύρο χρώμα. Γράφουνε σε γλώσσα συνθηματική. Οι φίλοι της είναι μαύρα πουλιά και σύρματα στα χέρια σας. Στο λαιμό σας.

Falling

μουσική:Νίκος Περιβολάρης 
https://www.facebook.com/nikos.perivolaris.1