ΜΥΡΙΣΕ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ (Του Φώτη Βεζυργιαννίδη)

Να ‘τανε λέει ρε φίλε το καλοκαίρι χάπι και να το κατάπινες όποτε σου γουστάρει... Και μες το καταχείμωνο να ξεκουμπιζόταν το κρύο και τα μάλλινα και να τριγυρνάς με κοντομάνικα! Τότε ναι ρε φαρμακέμπορα να σε παραδεχτώ. Που μου πουλάς  χάπια για την τενοντίτιδα που το παίρνω Κυριακή βράδυ και βλέπω εφιάλτες μέχρι Τετάρτη ξημερώματα.

Καλοκαίρι. Τι εποχή! Μάγκα μου! Με λέει ο άλλος «είσαι Έλληνας και στο DNA κουβαλάς το ετούτο και το εκείνο και το άλλο και το παράλλο». Τρίχες. Δεν ξέρω για σένα αλλά εγώ είμαι φτιαγμένος από καλοκαίρι μόνο. Στο DNA κουβαλάω μόνο πληροφορίες από καλοκαίρι.

Διότι ωραία τα κάστανα ρε καρντάση αλλά υπάρχει ωραιότερο πράμα από το παγωτό φυστίκι; Όχι φίλε δεν υπάρχει. Εντάξει μπορεί να είναι η γρανίτα fino. Ή τα κλεμμένα ερίκια απ’ την αυλή της κυρα-Δέσποινας.

Να τρως φέτα από καρπούζι στη γειτονιά και να τρέχουν τα ζουμιά μέχρι τον αγκώνα σου. Πω ρε μάγκα τι θυμήθηκα τώρα;

Καλοκαίρι θα πει κλειστά σχολεία και μπάλα απ’ το πρωί μέχρι το βράδυ στις αλάνες της Νεάπολης. Θα πεί ντου στο καραγιαπί και ζούλα στα φυσοκάλαμα του ηλεκτρολόγου. Και κόψιμο του χρυσού οδηγού το μεσημέρι στην ώρα κοινής ησυχίας με το ψαλίδι σε μικρά παραλληλόγραμμα χαρτάκια για να φτιάχνεις βελάκια.

Καλοκαίρι θα πει βόλτες με το ποδήλατο που ήταν όλο το χρόνο στην αποθήκη και περίμενε και εκστρατείες σε ξένες γειτονιές και καρδιοχτύπι με τα κοριτσόπουλα.

Καλοκαίρι είναι η μυρωδιά της πίσσας στην κολώνα της ΔΕΗ όταν τα φυλάς στο κρυφτό.

Καλοκαίρι είναι τα «φυγέτε παλιόπαιδα, κοιμάμαι» του κυρ-Τάσου και τα μουσκέματα με το λάστιχο του κυρ-Αβραάμ γιατί του χαλούσες τα λουλούδια.

Καλακαίρι είναι η «μακριά γαϊδούρα» και τα προβλήματα στη μέση που κουβαλάς μέχρι σήμερα. Τα «πάμε να χαθούμε;» και τα χαρτάκια με τους ποδοσφαιριστές στις τσιχλόφουσκες.

Καλοκαίρι δεν είναι ομπρέλα,ξαπλώστρα και μπιτσόμπαρο. Δεν είναι αντηλιακό 75+, δεν είναι κάμπριο και «κοίτα με τι υπέροχος που είμαι», δεν είναι φασαρία με μπήτια και νερουλά μοχίτο στις έντεκα το πρωί.

Το πολύ-πολύ να είναι Bob Marley και μπύρα Βεργίνα στα Θέρμα της Σαμοθράκης.

Κι όπως λέει και μια φίλη μου, «μόνη μας πατρίδα τα παιδικά μας χρόνια».

• Η φώτο, του Φώτη Βεζυργιαννίδη