…
Έψαξε στο μπάνιο, στο πατάρι, στο μπαλκόνι. Μα πού την έχει βάλει; Τι γίνεται,
όταν μια κούκλα αλεπουδίτσα χάσει την πολύτιμη μπλε βαλίτσα της; Συγκαλείται
έκτακτο συμβούλιο στο δάσος! Η αλεπού έχει κατά νου τους δράστες. Ή την πήρε η
κίσσα η πονηρή, που κλέβει ό,τι γυαλίζει, ή η νυφίτσα που κι αυτή είναι ζώο
πονηρό και λένε πως στο σπίτι της δεν έχει ούτε κρεβάτι, ή ο βρώμικος ασβός για
τα αρώματα που είχε φυλάξει μέσα. Ποιος είναι ο ένοχος; Το μυστήριο θα λυθεί με
μιαν έκτακτη συνάντηση κι ας είναι αργά η ώρα. Το παραμύθι είναι της ΕΥΑΓΓΕΛΙΑΣ ΣΤΑΘΗ, κυκλοφορεί από τις
εκδόσεις Πατάκη. Η παραμυθένια εικονογράφηση ανήκει στον Απόστολο Καραστεργίου.
Αφού τους κακοσώρισε στο σπίτι της η αλεπού, χωρίς πολλά πολλά και με ψηλά τη μύτη, μπήκε στο θέμα άμεσα, χρίζοντας την κουκουβάγια τη σοφή, υπεύθυνη να βρει τον ένοχο. «Νυφίτσα, Κίσσα, Ασβέ… Ποιος πήρε τη βαλίτσα»;
Αφού τους κακοσώρισε στο σπίτι της η αλεπού, χωρίς πολλά πολλά και με ψηλά τη μύτη, μπήκε στο θέμα άμεσα, χρίζοντας την κουκουβάγια τη σοφή, υπεύθυνη να βρει τον ένοχο. «Νυφίτσα, Κίσσα, Ασβέ… Ποιος πήρε τη βαλίτσα»;
Το
ποντικάκι επεμβαίνει κι επιμένει πως ξέρει πού είναι η βαλίτσα. Φαίνεται να
ξέρει πολλά μα.. Η αλεπού τον αποπαίρνει που τόλμησε να προτείνει λύσεις. Η
κουκουβάγια ξεσπά, «Όλους τους κατηγόρησες και τους βγάζεις κλέφτες, κι όλα
αυτά για μια παλιοβαλίτσα. Όσο για τον ποντικό πριν στάξεις το φαρμάκι έπρεπε
να κοιτάξεις προσεκτικά πού κάθεται»!
Τι
να δει η δόλια αλεπού; Άρχισε να μην νιώθει καλά. Να δικαιολογείται. Πίσω από
το ντιβάνι, πάνω στη βαλίτσα στεκόταν ο ποντικός. Νιώθει μια ατονία, ζάλη,
μυωπία… Είχε ξεχάσει πως εκεί την έβαλε χθες βράδυ μαζί με δύο πορτοφόλια.
Η
κουκουβάγια αυστηρή δικαστής της λέει να αφήσει τις δικαιολογίες και να ζητήσει
μια συγγνώμη για τις κατηγορίες. Αυτή είναι ο ένοχος. Και την επόμενη φορά πριν
κάνει φασαρία να σκέφτεται πιο προσεκτικά. Η τιμωρία της θα είναι για δύο
χρόνια να μην φορά αρώματα, ούτε φθηνή κολόνια.
Γιατί
οι φίλοι μας μικρά και μεγάλα παιδιά αξίζουν πιο πολύ από μια μπλε βαλίτσα.
Γιατί, η Ευαγγελία Στάθη μέσα από την ποιητική
ιστορία που σκαρφίστηκε θέλει να σου πει σχεδόν τραγουδιστά πως… Όταν
δείχνουμε με το δάχτυλο τον φταίχτη για να διώξουμε το βάρος της ευθύνης από
πάνω μας πρέπει να κατεβάζουμε την ουρά και να δεχόμαστε την τιμωρία που μας
αξίζει. Γιατί καλό είναι να σκεφτόμαστε πριν κατηγορήσουμε τον εύκολο τον
στόχο. Γιατί τα ψέματα και οι άδικες κατηγορίες μπορούν να καταστρέψουν τις πιο
όμορφες φιλίες!
Κι
αφού διαβάσεις το ‘’πάθημα’’ που γίνεται ‘’μάθημα’’ μην παραλείψεις ενήλικα να
μελετήσεις το εξαιρετικό «σημείωμα προς γονείς και παιδαγωγούς» του κλινικού
ψυχολόγου και συγγραφέα Ανδρέα Αρματά. Θα σε βοηθήσει να βοηθήσεις το παιδί
σου!
Μαίρη Γεωργιοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου