ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ.

Εδώ και 30 χρόνια κάνω Ανάσταση στο κοιμητήριο της πόλης μου. 

Είναι ένα έθιμο παλιό στην πόλη (φαντάζομαι κι αλλού), όσοι έχουν νεκρούς να κάνουν Ανάσταση πάνω απ' τον τάφο. Επειδή όμως ο οικογενειακός τάφος γύρω απ’ τον οποίο στεκόμαστε  (για το εικοσάλεπτο είναι η αλήθεια, μέχρι να πει ο παπάς το Χριστός Ανέστη), είναι σχεδόν στην είσοδο του ναού και του κοιμητηρίου, με πολλά φώτα, κόσμο που πηγαινόρχεται και γενικότερα καθόλου κατανυκτικό ύφος, δεν είχα πάρει χαμπάρι τι σημαίνει επί της ουσίας Ανάσταση στο Νεκροταφείο.

Μέχρι πέρυσι. Που αποφάσισα να ανάψω ένα κερί στον τάφο ενός συγγενικού μου προσώπου πρόσφατα χαμένου και μόνου του στον κόσμο και που ήξερα ότι κανείς άλλος δεν θα νοιαζόταν. Ο ίδιος βέβαια, αν μ’ έβλεπε, το

ΕΙΝΑΙ ΚΙ ΑΥΤΟ... μέρα Μεγάλης αγάπης...

ΑΓΑΠΗ ΜΟΝΟ ΡΕΕΕΕΕ....

...ΚΙ ΑΛΛΑ ΑΡΝΑΚΙΑ....

Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΠΟΥΛΟΣ, πρόεδρος του αθλητικού συλλόγου πάλης ‘’Αριστόδημος’’, συστήνει το σωματείο στην Μαίρη Γεωργιοπούλου.

Η πάλη είναι το αρχαιότερο άθλημα. Την συναντήσαμε και θαυμάσαμε στην Ιλιάδα, του Ομήρου τον 8^ο αιώνα π.Χ. Η πάλη εκτός από την αρχαία Ελλάδα, λατρευόταν στην Αίγυπτο, στην Ινδία, στην Μεσοποταμία… Πολλά ονόματα αναφέρονται ως εφευρέτες της. ο Φιλόστρατος λέει, πως την εφηύρε η κόρη του Ερμή, Παλαίστρα, η οποία πέρασε τα χρόνια της ήβης της στα δάση της Αρκαδίας.

Σήμερα ο αθλητικός σύλλογος ελληνορωμαϊκής κι ελευθέρας πάλης ‘’Αριστόδημος’’, επιχειρεί να ξαναζωντανέψει το άθλημα στην Μεσσηνία. Με αφορμή το πανελλήνιο πρωτάθλημα παίδων και κορασίδων, που θα πραγματοποιηθεί στις 7 Μαΐου συναντήσαμε

ΠΑΜΕ;;; ΣΤΑ ΠΙΟ ΠΑΡΑΞΕΝΑ ΧΩΡΙΑ;;; (ΜΕΡΟΣ ‘Β)

Undredal, Νορβηγία.

Κατοικείται από 100 ανθρώπους. Οι κατσίκες είναι περισσότερες, 500! Είναι όμως δημοφιλής τουριστικός προορισμός. Διάσημο για τα λουκάνικά του, το κατσικίσιο τυρί του και τον καφέ του. Ως το 1988 η πρόσβαση γινόταν μόνο με βάρκα. Από το ’88 και μετά υπάρχει οδική σύνδεση από κατασκευή δύο σηράγγων.

ΠΡΑΣΙΝΗ ΣΑΛΑΤΑ… SPECIAL EDITION

ΥΛΙΚΑ:

Πράσινη σαλάτα ή μαρούλι

Κομματάκια από παξιμάδι
Ντοματίνια
Λιαστές ντομάτες ψιλοκομμένες
Πιπεριές φλωρίνης, ψιλοκομμένες

17ΧΡΟΝΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΟΛΙΒΙΑ, ΦΤΙΑΧΝΕΙ ΡΟΜΠΟΤ ΑΠΟ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ!!!

Ο Esteban Quispe, θυμήσου το όνομα, είναι 17 ετών, από την Βολιβία. Η γενέτειρά του, ένα χωριό 100 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Λα Παζ, το Patacamaya. Η Βολιβία είναι η πιο φτωχή χώρα της Νότιας Αμερικής με χαμηλότατα ποσοστά επιστημονικής και τεχνολογικής καινοτομίας. Στο χωριό του Esteban ζουν σε συνθήκες μεγάλης φτώχειας με μη πρόσβαση στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

Ο νεαρός έχει μετατρέψει ένα δωμάτιο του σπιτιού του σε εργαστήρι. Περιβάλλεται από καλώδια, μεταλλικά φύλλα, λαμπάκια σε διάφορα χρώματα και μεγέθη. Τα μάζεψε όλα ο ίδιος από την χωματερή της πόλης του για να μετατρέψει σε ρομποτ! Είναι αυτοδίδακτος. Όλες του οι κατασκευές

ΠΑΜΕ ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ...; ΣΕ ΕΝΑ ΠΑΛΑΙΟ/ΚΑΣΤΡΟ;

Παλαιόκαστρο Ναβαρίνου ή κάστρο Ναβαρίνου ή Αβαρίνο. (ΠΥΛΟΣ)

Η ιστορία του, μεγάλη ανά τους αιώνες. Λόγω της στρατηγικής του θέσης άλλαξε πολλές “κυβερνήσεις”, όπως θα λέγαμε σήμερα. Υψώνεται στην κορυφή του λόφου της χερσονήσου του Κορυφασίου, βόρεια της εισόδου του κόλπου της Πύλου. Είναι εκεί, όπου δεσπόζει το σημερινό φράγκικο

Τι είναι ο κάγκουρας τι είναι το ζουμί του.//Εν αρχή ην ο κάγκουρας.

Ο όρος κάγκουρας γεννήθηκε την δεκαετία του ‘90. Η ετυμολογία  προέρχεται απ’ τον τρόπο βηματισμού τους παραλληλίζοντάς τους με τα  καγκουρό, υπάρχουν κι άλλες θεωρίες για την ετυμολογία, ερίζουν πολλοί μελετητές πάνω σ’ αυτό το γελοίο και αστείο φαινόμενο, αλλά δεν θα ασχοληθώ περαιτέρω.

Αυτό που είναι βέβαιο είναι, πως οι πρώτοι κάγκουρες που εμφανιστήκαν στον πλανήτη Ελλάδα, είχαν και έχουν πειραγμένο παπί 6βολτο ή 12βολτο GLX, κοτσάροντας μια τουρμπίνα jumbo 747 για εξάτμιση, γιατί το πέρασμα τους από στενά δρομάκια ή κεντρικές  λεωφόρους, πρέπει να γίνεται με τυμπανοκρουσίες, ξεσηκώνοντας την γειτονιά στο πόδι .

Η στάση οδήγησης του κάγκουρα παρουσιάζει μεγάλο ανθρωπολογικό ενδιαφέρον.

Σκυφτός, με τα πόδια ενωμένα στα γόνατα, ή καθισμένος πλαγιομετωπικά, οδηγώντας πάντα με το

ΚΑΘΡΕΦΤΗ ΚΑΘΡΕΦΤΑΚΙ ΜΟΥ//ANOREXIA NERVOSA

Ένα κορίτσι ξεγυμνώθηκε. Μπροστά στην απειλή. Γράφω γι' αυτήν… Γιατί, εκείνη είχε το θάρρος να μιλήσει, πρώτα. Μετά, γιατί εγώ έχω το θράσος που σου δίνει η φιλία. Και το ‘’χάρισμά μου ‘’  δικαίωμα, να την κοιτάω στα μάτια. Μου το επιτρέπει. Το αντέχει και το βαστά.

ANOREXIA NERVOSA. Αυτή είναι η ιστορία της. Όπως κι ο τίτλος του βιβλίου της. Θα μπορούσε να αρχίζει με το ήταν μια φορά κι έναν καιρό...

Την λένε Στέλα. Με ένα λάμδα. Μικρή την φώναζαν σταλίτσα. Έκανε την περιπέτειά της λέξεις, να προφυλάξει κι εσένα. Κι αν μπορέσει να σε σώσει. Πάσχει τα τελευταία δέκα και κάτι πολλά ακόμη χρόνια της ζωής της από νευρική ανορεξία. Την

ΑΡΝΑΚΙΑ... ΣΚΙΤΣΟ/ΜΑΧΟΥΝ

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ Της ΜΑΤΟΥΛΑΣ ΦΙΛΟΥ

Η σημασία της μουσικής στην εκπαίδευση του παιδιού είναι μεγάλη.
Ο Βίκτωρ Ουγκώ έλεγε: ''Η μουσική εκφράζει αυτά που δεν μπορούν να ειπωθούν και αυτά που δεν μπορούν να παραμείνουν σιωπηλά''. Ο δε Πλάτωνας έλεγε: ''Η εκπαίδευση στη μουσική είναι ανάγκη επιτακτική γιατί περισσότερο από οτιδήποτε στον κόσμο, ο ρυθμός και η αρμονία, επηρεάζουν το ενδότερο κομμάτι του εαυτού μας, ενώ ο καθένας μας θα πρέπει να ξέρει πώς να το χαλιναγωγήσει''.

Ο Παναγιώτης Φίλιας γράφει για το έργο... ‘’Μπροστά Νταλίκα’’. Σκηνοθεσία, Μαρία Σκαφιδά.

Είμαι πολύ χαρούμενος από τη δουλειά μας αυτή... Πάει κάθε μέρα καλά και υπάρχει ικανοποίηση! Το ‘’μπροστά νταλίκα’’, είναι ένα εναλλακτικό έργο που έχει πολλά συναισθήματα... χαρά, γέλιο, λύπη, πόνο, απελπισία, φόβο! Δεν είναι ένα έργο με αρχή μέση τέλος! Είναι διάφορες ιστορίες οι οποίες δημιουργήθηκαν από εμάς... βασισμένες στο μονόπρακτο του Τενεσί Ουίλιαμς, "Μίλα μου σαν τη βροχή". Η ιδεολογία της φράσης αυτής είναι το ‘’πες μου κάτι, πες μου μια ιστορία για να χαλαρώσω’’.... Ε, και με τη βάση αυτή ξεκινήσαμε δουλειά. Δεν ξέραμε πού θα βγει, τι θα βγει... αλλά,

Ο Παναγιώτης Φίλιας ‘’έχει’’… ΜΠΡΟΣΤΑ ΝΤΑΛΙΚΑ

Το έργο ‘’Μπροστά Νταλίκα’’ … παρουσιάζει η αυτοσχέδια σκηνή ως την Κυριακή 24/04 στο θεατράκι της ‘’αυτοσχέδιας’’, στην Καλαμάτα, Μπενάκη 19, στις 21:15… Αν δεν το είδες, προλαβαίνεις…

 Ο ερασιτέχνης ηθοποιός, μέλος της ομάδας, ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΦΙΛΙΑΣ, μιλά στην Μαίρη Γεωργιοπούλου για το έργο…

Μπροστά νταλίκα… πώς προέκυψε ο τίτλος;

ΠΑΣΧΩ, ΠΑΣΧΕΙΣ… ΠΑΣΧΑ...

Έχει κολλήσει στο μυαλό μου εκείνη η μάνα στον Ταύρο, στη μονοκατοικία, με την αυλή τη γεμάτη λουλούδια. Πάσχα ήταν. Και τα λουλούδια παντού. Χρώματα έπνιγαν τη μικρή αυλή. Έμπαιναν μέχρι μέσα στο σπίτι. Ανέβαινες πέντε, όχι, έξι σκαλιά, και βρισκόσουν στο σπίτι. Λαμποκοπούσαν τα πάντα. Έπιπλα, κουρτίνες, πετσετάκια στα τραπεζάκια. Μύριζε φαγητό μαμαδίστικο. Μύριζε καθαριότητα. Μύριζε μαμά. Μύριζε φροντίδα. Μύριζε αγάπη. Της πήγα τον μικρό. Να τον αφήσω. Να

Η Μαρία Ανδρικοπούλου συνομιλεί με τον συγγραφέα ΓΙΩΡΓΟ ΚΑΤΣΕΛΗ

Η Μαρία Ανδρικοπούλου είναι φιλόλογος και συγγραφέας παιδικών βιβλίων. Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΕΛΗΣ είναι επίσης εκπαιδευτικός και συγγραφέας. Ένας άνθρωπος του βιβλίου συνομιλεί για το βιβλίο με έναν άλλον… λογοτέχνη!

Κύριε Κατσέλη, κυκλοφορούν 8 παιδικά σας βιβλία, ένα εκ των οποίων έχει μεταφραστεί

ΦΩΤΟ ''στην πρέσσα'' Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΜΠΑΡΜΠΑΤΣΟΥΛΗ

'' ΟΙ ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ'' του BERNARDO BERTOLUCCI

Κι αν η πραγματικότητα δεν είναι αυτή που ονειρεύτηκες; Κι αν το όνειρο ξεπερνάει τη φαντασία σου; Κράτα τη φαντασία και πέτα την πραγματικότητα από το παράθυρο. Θα επιστρέψει, πέτρα που σπάει το τζάμι, όταν θα είσαι έτοιμος να μπεις μέσα της αγκαλιά με το όνειρο.

Ο κινηματογράφος ποίηση. Οι ταινίες απεικόνιση της επιθυμίας. Τα πλάνα ρούχο μιας παιδικότητας που αρνείσαι πεισματικά να αφήσεις/ ξεντυθείς.

Και το Παρίσι του ’68 μαίνεται έξω. Κι εσύ αγγίζεις τον εαυτό σου μέσα από τα κορμιά των άλλων, μέσα από έναν παρθενικό υμένα που σπάει βίαια αλλά τόσο ερωτικά/ τρυφερά, στα βρώμικα πλακάκια μιας αστικής

Ο εικονογράφος/εικαστικός ΒΑΣΙΛΗΣ ΓΡΙΒΑΣ μιλά στην Μαίρη Γεωργιοπούλου.

Ο Βασίλης Γρίβας είναι εικαστικός. Είναι και φίλος που ήρθε απ’ τα παλιά… Εικονογραφεί παιδικά βιβλία και εξώφυλλα βιβλίων για πιο μεγάλα παιδιά. Είναι μέλος του επιμελητηρίου εικαστικών τεχνών Ελλάδος. Ασχολείται με την ζωγραφική, (ομαδικές κι ατομικές εκθέσεις). Πήρε μέρος σε έκθεση εικονογράφων στα Ενωμένα Αραβικά Εμιράτα. Συνεργάστηκε με κινέζικο εκδοτικό οίκο, έγραψε και εικονογράφησε ένα picture book, που εκδόθηκε στις Η.Π.Α. Υπήρξε υποψήφιος βραβείου εικονογράφησης του λογοτεχνικού περιοδικού ‘’αναγνώστης’’ κι επισκέφτηκε σχολεία στο πλαίσιο προγράμματος, ''φιλαναγνωσία''.

Γιατί από πιτσιρίκι δεν σε έφταναν τα χαρτιά και μουντζούρωνες τους τοίχους του

Η Αναστασία σκέφτεται και γράφει… για ένα φανταστικό επεισόδιο σε φουρτουνιασμένη θάλασσα…

Σας δίνεται η αρχή μιας ιστορίας : <<Το πλοίο ξεκίνησε, αν και ο καιρός ήταν πολύ κακός. Από την πρώτη στιγμή άρχισα να φοβάμαι. Κοιτούσα γύρω μου…>>. Συνεχίστε την ιστορία περιγράφοντας ένα φανταστικό επεισόδιο σε φουρτουνιασμένη θάλασσα.

                    ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ

Το πλοίο ξεκίνησε, αν και ο καιρός ήταν πολύ κακός. Από την πρώτη στιγμή άρχισα να φοβάμαι.

Α μπε μπα μπλομ, ρωτά η Μαίρη… του κείθε μπλομ, απαντά η ΖΕΤΑ.

Αν μπορούσες να είσαι άλλη ηλικία, ποια θα διάλεγες; Γιατί;
Όσο και να παραπονιέμαι τώρα, δε θα άλλαζα την ηλικία μου. Πιστεύω κάθε ηλικία έχει τα δικά της ιδιαίτερα γνωρίσματα, το δικό της χαρακτήρα. Τα υπέρ και τα κατά της, και καλό είναι να τα ζήσουμε όλα για να είμαστε ολοκληρωμένοι άνθρωποι. Όσα ήταν, τα έχω ήδη ζήσει και όσα έπονται θα τα ζήσω όταν φτάσει η στιγμή.

Ροκ, λαϊκό ή κάτι άλλο; Τι ακούσματα έχεις;

Ροκ, μέταλ, φολκ, πανκ, ακόμη και κλασική. Γενικότερα αυτό εξαρτάται από τη στιγμή που θα με πετύχεις. Τελευταία ακούω πολύ Pierce the Veil, Motionless in White,

ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΔΙΑΚΟΣΜΗΤΙΚΟ ΜΠΟΥΚΑΛΟΒΑΖΟ ΜΕ ΑΝΑΡΡΙΧΩΜΕΝΟ

Παίρνεις ένα μπουκάλι σε χρώμα της αρεσκείας σου, δεν θα σε περιορίσω…

Λίπη και Έλαια Της Ιωάννας Καλυβά

Ελαιόλαδο
Είναι το λάδι που προέρχεται από τους καρπούς της ελιάς (Oleaeuropea). Το παρθένο ελαιόλαδο έχει υποστεί μηχανική επεξεργασία του ελαιοκάρπου στα ελαιοτριβεία και αποτελεί σημαντικό στοιχείο της μεσογειακής διατροφής και προϊόν υγιεινής διατροφής, καθώς περιέχει μονοακόρεστα λιπαρά και αντιοξειδωτικές ουσίες.

Λιπίδια (Λίπη κι Έλαια)

Με την κατανάλωση λιπών και ελαίων επιτυγχάνεται η φυσιολογική λειτουργία του οργανισμού.

Δυο κορίτσια του αέρα, μιλούν στην Μαίρη Γεωργιοπούλου.

Η Ελισάβετ και η Τάνια είναι ιπτάμενες συνοδοί. Δουλεύουν σε ξένες αεροπορικές εταιρίες… Είναι κορίτσια του αέρα, πώς να το κάνουμε;;;

Ο ΤΟΙΧΟΣ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΕΞΟΥΣΙΑ... ΑΠΡΙΛΙΟΣ

Συνέντευξη με τον ‘’φανταστικό’’ συγγραφέα, ΦΩΤΗ ΚΑΤΣΙΜΠΟΥΡΗ.

Ο Φώτης Κατσιμπούρης συγγραφέας κι εκπαιδευτικός ζει κι εργάζεται στην Καλαμάτα. Τον έχω στην λίστα με τους κοντινούς μου ανθρώπους κι ας μην τον συναντώ συχνά. Μ’ αυτούς που κάνεις κρίκο και βγαίνει μια ιστορία…  όπως το κάνει με τους ήρωές του. Αυτό που τον έλκει, τον ελκύει πιο πολύ και να διαβάζει και να γράφει είναι η φανταστική λογοτεχνία. Η συγγραφή γι’ αυτόν ενός νέου βιβλίου είναι ένα συναρπαστικό ταξίδι. Αφετηρία η γοητευτική φάση της έρευνας. Κορύφωση η περιπετειώδης κι απρόβλεπτη ανάπτυξη της μυθοπλασίας. Όχι μόνο για μας τους αναγνώστες, αλλά και για τον ίδιο. Κάθε του βιβλίο είναι μια πρόκληση - πρόσκληση στο κοινό να γίνει συνταξιδιώτης σε μια κοινή περιπέτεια. Του νου. Της ψυχής. Της ύπαρξης.

Η Μαίρη Γεωργιοπούλου συνάντησε τον ΦΩΤΗ ΚΑΤΣΙΜΠΟΥΡΗ  και μίλησαν για το νέο του έργο,

ΜΠΕΣ...ΔΕΣ...ΓΕΛΑ...(τα κλεμμένα)

Ξένες γλώσσες 

Αγγλικά: see you
Γερμανικά: aufwiedersehen
Ελληνικά: έλα, τα λέμε.Φιλιά, ναι, ναι… θα μιλήσουμε. Έλα σε κλείνω, γεια, φιλάκια, μιλάμε πάλι, ναι, ναι...

Από πού κι ως πού;;; ΜΠΑΤΕ ΣΚΥΛΟΙ ΑΛΕΣΤΕ ΚΑΙ ΑΛΕΣΤΙΚΑ ΜΗ ΔΙΝΕΤΕ

Τα χρόνια που η Ελλάδα ήταν υπόδουλη στους Φράγκους, υπέστησαν πολλά μαρτύρια από τους τελευταίους. Οι Έλληνες τους είχαν ‘’βαφτίσει’’, «Σκυλόφραγκους». Τους άρπαζαν ό,τι είχαν και δεν είχαν. Κυρίως τους έπαιρναν το αλεύρι, απαραίτητο υλικό για να φτιάξεις ψωμί…
Μια φορά κι έναν καιρό, λοιπόν, σε ένα μικρό χωριό της Πάτρας μπήκαν μερικοί στρατιώτες σε ένα μύλο κι απαίτησαν από τον μυλωνά να τους αλέσει όλο το σιτάρι που είχε εκεί. Υποσχέθηκαν να πληρώσουν τα’ αλεστικά. Ο μυλωνάς ήταν και παλικαράς κι έξυπνος. Δεν άντεχε στην ιδέα ότι οι Φράγκοι

Απόσπασμα από το βιβλίο "Ο Σκιοφύλακας" του ΦΩΤΗ ΚΑΤΣΙΜΠΟΥΡΗ.

Δε θα υπήρχε λόγος να σηκωθεί απ’ το κρεβάτι αυτή τη νύχτα, αν σε κάποια στιγμή δεν ένιωθε το υδραυλικό της σύστημα, αφόρητα υπερφορτωμένο. Το είχε αναβάλει δυο τρεις φορές, όμως τώρα δε γινόταν να μην σηκωθεί, εκτός αν αποφάσιζε ύστερα από δυόμισι δεκαετίες να βρέξει τα πάντα στο κρεβάτι της. Κακή ιδέα.

Σηκώθηκε χωρίς να ανοίξει καλά τα μάτια και με άτσαλα νυσταγμένα βήματα πήγε στο μπάνιο. Ανακούφιση, πραγματική ανακούφιση και χωρίς να βγει έξω απ’ τη γλυκιά ζάλη του ύπνου. Θα ξαναπήγαινε βολίδα στο κρεβάτι της για να συνεχίσει το όνειρο της

Αγαπημένη κοτόπιτα!!!

Υλικά:
φύλλα κρούστας (450 γρ.)
2 στήθη κότοπουλο
πιπεριές χρωματιστές
1 κρεμμύδι
400 ml κρέμα γάλακτος
1/4 τυρί έμενταλ
1/4 κεφαλοτύρι
λίγη φέτα
3-4 φέτες μπέικον (προαιρετικά)

Φύτεψε μια… Καλέντουλα // Το αρωματικό πορτοκαλί

Η Καλέντουλα (Calendula officinalis) είναι πολυετή πόα. Αν και το αγγλικό όνομά της (Pot marigold) υπονοεί ότι είναι συγγενής με τον Κατιφέ (Marigold), δεν ανήκουν στο ίδιο γένος. Ανήκουν όμως στην ίδια οικογένεια των Asteraceae, όπως και τα Χρυσάνθεμα και οι Μαργαρίτες.

Αν και πολυετές φυτό, καλλιεργείται σαν ετήσιο, ειδικά σε μέρη με κρύο χειμώνα ή με πολύ ζεστά καλοκαίρια.

Αναπτύσσεται καλύτερα σε θέσεις με πλήρη ηλιοφάνεια.

Δεν έχει πολλές απαιτήσεις όσον αφορά το έδαφος, μεγαλώνει εύκολα στους περισσότερους εδαφικούς

Μάργω… φως και φωτιά του Φώτη Κατσιμπούρη

Νοέμβρης μήνας, περασμένα μεσάνυχτα, στην παραλιακή, στην Ναβαρίνου. Βυθισμένος πεζόδρομος νωχελικός, νωχελικά βυθίζεται στην αραιή υγρασία. Ο εκπαιδευτικός και συγγραφέας βιβλίων του φανταστικού Στέφανος Αργυρός περπατά στο υγρό χώμα, στον κρύο αέρα, στο άρωμα των άγουρων μανταρινιών. Έχει ήδη ξεκινήσει το νέο του μυθιστόρημα. Μαζί του κουβαλά κι ένα βιβλίο του Πόε. Δυνατός στρόβιλος, αρχίζει να το ξεφυλλίζει. Μαζί ξεφεύγει και το γράμμα ενός φίλου, του Πέτρου, που δεν πρέπει να χαθεί. Εκεί μέσα βρίσκεται το θέμα του νέου του βιβλίου. Μια ιστορία αλλόκοτη ενός αντάρτη της κατοχής που στα γεράματα έγραψε την ιστορία της σωτηρίας του, στην οποία εμπλεκόταν και μια μυστηριώδης γυναίκα. Τον

ΖΩΔΙΑ ΑΠΡΙΛΗ...

ΚΡΙΟΣ
Εκεί που είσαι τσίτα τα νεύρα και τα κάνεις όλα με μανία… σκούπισμα, σφουγγάρισμα, ξεσκόνισμα, σίδερο, αχ το σίδερο…, συναντήσεις, επαγγελματικά ταξίδια, σπουδές, ξάφνου κλείνουν οι διακόπτες και κλατάρεις. Καμιά βιταμίνη να παίρναμε; Ο Άρης που φέρνει τούμπα στις 17/04 στον τοξότη σ’ τα κάνει όλα τα μέχρι τώρα σημαντικά σαπουνόφουσκες. Δοκιμάζεσαι! Κράτα γερά!

Time machine… Απρίλιος

1810. Ο Λούντβιχ βαν Μπετόβεν συνθέτει το διάσημο κομμάτι "Für Elise".

1928. Δικάζονται ο Νίκος Καζαντζάκης και ο Δημήτρης Γληνός για διάδοση ανατρεπτικών ιδεών.

1933. Κηρύσσεται το τέλος της περιόδου της Ποτοαπαγόρευσης στις Ηνωμένες Πολιτείες, η οποία διήρκεσε 13 χρόνια.

1948. Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Χάρι Τρούμαν υπογράφει το Σχέδιο Μάρσαλ, σύμφωνα με το οποίο

ΚΕΡΤ//ΓΙΟΥΛ

Λένε ότι είναι ωραία να βαδίζεις προς το τέλος. Είναι ίσως το μόνο πράγμα που δεν ξέρει κανείς να πει με σιγουριά. Για κάποιους ανθρώπους όμως, απλά το ξέρεις, το νιώθεις, πως όντως έτσι είναι. Είναι καλύτερο το τέλος, το μετά. Το hidden track του δίσκου της ζωής τους. Ο Cobain, τον οποίο συνηθίζουμε να γράφουμε και να θυμόμαστε τέτοιο καιρό κάθε χρόνο, για τις δύο πιο σημαντικές ημερομηνίες της ζωής του, είναι μία τέτοια περίπτωση. Σιχαίνομαι τους ανθρώπους που δεν έχουν ίχνος ανοχής για τίποτα διαφορετικό γύρω τους. Με ενοχλούν, ακόμα και στο οπτικό μου πεδίο.
Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι για τη ζωή. Κάποιοι τη ζουν και νιώθουν πως βλέπουν ένα γλυκό ακριβό

ΣΤΗΝ Κ.Δ.

Την θυμάμαι… Σεπτεμβριανή επισκέπτρια. Επίτιμη καλεσμένη του τρυγητή. Αριβάρει σε τούτη την αιώνια μεθυσμένη πολιτεία. Σαγηνεύτρα. Με οινοπνευματί φόρεμα. Μισο-καλοκαιρινή, μισο-φθινοπωρινή. Ρίχνει τελευταία ματιά στα χαρτιά της. Καθρέφτη έχει τον σαματατζίδικο ουρανό. Την ξεγέλασαν οι προηγούμενες καλές μέρες. Σκάει μύτη, χωρίς ζακετάκι. Δεν ψυχανεμίστηκε πως ο καιρός θα το γύριζε σε μπόρα! Δεν ήξερε πως χρειαζόταν ένα γερό ξέπλυμα τούτος δω ο τόπος για την υποδοχή της! Φταίει και που κάθε ποίημά της την άνοιξη με μια εποχή φθινοπώρου τ' αποτελειώνει.

Θα 'φερνε τα πάνω κάτω. Το 'ξερα. Θα έκανε τα δικά του κόλπα.. Όπως αυτή φέρνει τούμπα τις λέξεις.

ΓΙΑΝ ΦΑΜΠΡ… όπως Γιάννης πίνει, Γιαν κερνάει..

Θα ξεκινήσω με λέξεις του Κάρολου Κουν, λίγο ‘’πειραγμένες’’… ‘’Δεν κάνουμε τέχνη για την τέχνη. Δεν κάνουμε τέχνη για να ζήσουμε. Κάνουμε τέχνη για να πλουτίσουμε τους εαυτούς μας, το κοινό που μας παρακολουθεί κι όλοι μαζί να βοηθήσουμε να δημιουργηθεί ένας πλατύς, ψυχικά πλούσιος κι ακέραιος πολιτισμός στον τόπο μας’’.

Και να που ήρθε επιτέλους η ώρα που όλοι περιμέναμε. Το φεστιβάλ Αθηνών κι Επιδαύρου παύει να

ΤΗΣ ΜΙΚΡΗΣ ΓΟΡΓΟΝΑΣ της Μαρίας Ανδρικοπούλου

Η 2^η Απριλίου, ημερομηνία γέννησης του παραμυθά Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου, μια που ο διάσημος συγγραφέας έχει γράψει πολλά από τα παραμύθια που όλοι γνωρίζουμε κι έχουμε αγαπήσει. Ανάμεσά τους : «Το Ασχημόπαπο», «Ο μολυβένιος Στρατιώτης», «Η Πριγκίπισσα και το μπιζέλι», «Το κοριτσάκι με τα σπίρτα», «Τα καινούρια ρούχα του Αυτοκράτορα» και «Η Μικρή Γοργόνα».

Εμπνευσμένο μάλιστα από την ηρωίδα του ομώνυμου παραμυθιού είναι το άγαλμα της μικρής γοργόνας που κοσμεί μια προβλήτα του λιμανιού της Κοπεγχάγης, φόρος τιμής στον Δανό λογοτέχνη, έμβλημα της πόλης και ως εκ τούτου πόλος έλξης αμέτρητων επισκεπτών. Πρόκειται για τη

ΠΕΣ ΜΟΥ ΕΝΑ ΨΕΜΑ ΑΠΡΙΛΙΑΤΙΚΟ/ΔΙΑΣΗΜΑ ΨΕΜΑΤΑ ΤΩΝ ΜΜΕ

Γιατί την πρωταπριλιά να το λέμε το ψέμα μας;;;

Το έθιμο λέει η μία εκδοχή ξεκίνησε από τους Κέλτες. Δεινοί ψαράδες, λαός της βορειοδυτικής Ευρώπης. 1^η Απριλίου ξεκινούσε η εποχή του ψαρέματος. Δύσκολη εποχή να πιάσεις ψάρια. Έτσι κι αυτοί ακολουθώντας τον κώδικα δεοντολογίας των ψαράδων έλεγαν ψέματα για την ποσότητα των ψαριών που είχαν πιάσει. Η συνήθεια αυτή έγινε έθιμο με το πέρασμα του χρόνου.

Η άλλη εκδοχή λέει πως ξεκίνησε αρχικά από την Γαλλία στην οποία για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα η 1^η Απρίλη είχε καθιερωθείς ως Πρωτοχρονιά. Οι Γάλλοι ήταν οι μοναδικοί που ξεχώριζαν.

Ballad of a lonesome drow

μουσική:Νίκος Περιβολάρης
https://www.facebook.com/nikos.perivolaris.1