Η Αναστασία σκέφτεται και γράφει… για ένα φανταστικό επεισόδιο σε φουρτουνιασμένη θάλασσα…

Σας δίνεται η αρχή μιας ιστορίας : <<Το πλοίο ξεκίνησε, αν και ο καιρός ήταν πολύ κακός. Από την πρώτη στιγμή άρχισα να φοβάμαι. Κοιτούσα γύρω μου…>>. Συνεχίστε την ιστορία περιγράφοντας ένα φανταστικό επεισόδιο σε φουρτουνιασμένη θάλασσα.

                    ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ

Το πλοίο ξεκίνησε, αν και ο καιρός ήταν πολύ κακός. Από την πρώτη στιγμή άρχισα να φοβάμαι.
Κοιτούσα γύρω μου για να δω αν κάποιο πλοίο ήταν μέσα στην θάλασσα με τέτοιο καιρό. Μόνο εμείς ήμασταν στην θάλασσα. Μετά θυμήθηκα ότι όλοι λέγανε, για αυτόν τον καπετάνιο που κυβερνούσε το πλοίο, πως αυτός ο καπετάνιος ήταν λίγο τρελός. Δηλαδή με ό,τι καιρό και αν είχε αυτός συνέχιζε κανονικά την πορεία του. Όταν πήγα να τον ρωτήσω ποτέ περίπου θα φτάσουμε στον προορισμό μας αυτός μου είπε ότι με μια ιστορία περνάει ο χρόνος. Αυτό για την ακρίβεια είναι λίγο τρελό, γιατί εγώ άλλο τον ρώτησα. Τέλος πάντων και άρχισε να διηγείται μια ιστορία.

Αυτή είναι η ιστορία του καπετάνιου που δεν είχε χέρι και μοίραζε στα παιδιά κοχύλια!!!

Μου διηγήθηκε την ιστορία και στο τέλος μου είπε ότι ο καπετάνιος ήταν ζωντανός νεκρός!!! Ξαφνικά χτυπάει το πλοίο μας ο καπετάνιος στα βράχια. Τότε ήταν που ξύπνησα, γιατί χτύπησε το ξυπνητήρι μου. Σηκώθηκα και είδα ένα κοχύλι στο κομοδίνο μου! ΤΑΝ! ΤΑΝ! ΤΑΝ!

                                                                   Αναστασία Ζιάρου

                                                                 Α’ Τάξη Γυμνασίου

                                                          3^ο Γυμνάσιο Συκεών Θεσσαλονίκης