Από πού κι ως πού;;; ΜΠΑΤΕ ΣΚΥΛΟΙ ΑΛΕΣΤΕ ΚΑΙ ΑΛΕΣΤΙΚΑ ΜΗ ΔΙΝΕΤΕ

Τα χρόνια που η Ελλάδα ήταν υπόδουλη στους Φράγκους, υπέστησαν πολλά μαρτύρια από τους τελευταίους. Οι Έλληνες τους είχαν ‘’βαφτίσει’’, «Σκυλόφραγκους». Τους άρπαζαν ό,τι είχαν και δεν είχαν. Κυρίως τους έπαιρναν το αλεύρι, απαραίτητο υλικό για να φτιάξεις ψωμί…
Μια φορά κι έναν καιρό, λοιπόν, σε ένα μικρό χωριό της Πάτρας μπήκαν μερικοί στρατιώτες σε ένα μύλο κι απαίτησαν από τον μυλωνά να τους αλέσει όλο το σιτάρι που είχε εκεί. Υποσχέθηκαν να πληρώσουν τα’ αλεστικά. Ο μυλωνάς ήταν και παλικαράς κι έξυπνος. Δεν άντεχε στην ιδέα ότι οι Φράγκοι
πήγαν ως εκεί να του αρπάξουν το βιος με το έτσι θέλω. Έδειξε ψυχραιμία, όμως και προέβαλε την δικαιολογία ότι δεν μπορεί μόνος του να αλέσει τόσες οκάδες σιτάρι. Οι στρατιώτες προθυμοποιήθηκαν να βοηθήσουν. Ο Ζήσιμος, έτσι έλεγαν τον μυλωνά μας, τους πέρασε στον μύλο και τους είπε ευγενικά… ‘’Μπάτε σκύλοι αλέστε κι αλεστικά μη δώσετε’’.
Τους κλείδωσε μέσα κι έβαλε φωτιά στο μύλο. Τους έκαψε όλους σαν τα ποντίκια κι εξαφανίστηκε.!
                               Μαίρη Γεωργιοπούλου