Κυριακή 3 Φεβρουαρίου 2019

10 POST-ROCK ΔΙΑΜΑΝΤΙΑ, Β’ ΜΕΡΟΣ ( Ι.Χ. ΔΕΛΗΓΕΩΡΓΗΣ)




 Ακούστε ενδεικτικά:

-Great Men from Unhealthy Ground

Lights Out Asia
In the Days of Jupiter (2010)

Οι Lights out Asia είναι μια μπάντα από τις ΗΠΑ. Αν και η μουσική τους μπορεί να μπει άνετα κάτω από πολλές ταμπέλες: ambient, downtempo, shoegaze, electronic έχουν και κάτι από το πνεύμα του post-rock στο στυλ τους. Όλες τους οι δουλειές τους είναι περίπου ισάξιες και χωρίς ουσιαστικές διαφορές, έτσι η επιλογή μίας από αυτές είναι αρκετά δύσκολη για όσους αρέσκονται στη μουσική τους. Σε αυτή κυριαρχεί η ατμόσφαιρα (μία ατμόσφαιρα συχνά απόκοσμη)
οι μελωδίες και, όπως και σε τόσα άλλα συγκροτήματα του είδους, μια ταξιδιάρικη διάθεση. Κάποια από τα κομμάτια τους διαθέτουν λιγοστά φωνητικά κάτι που διασπούν με ενδιαφέρον τρόπο τη βαρύτητα των συνθέσεών τους. Αυτές, άλλοτε μεγαλόπρεπες και άλλοτε με μινιμαλιστικές διαθέσεις, πλήρως sountrackικές, ηρεμούν το πνεύμα του ακροατή τους, προσκαλώντας τον σε ένα γαλήνιο (αν και συχνά σκοτεινό) διαστρικό ταξίδι. Κάτι για το οποίο τοε ξώφυλλο του In the Days of Jupiter είναι ιδανικό για να περιγράψει: ένα ταξίδι στο φαντασμαγορικό αλλά απομακρυσμένο, αχανές και επικίνδυνο διάστημα.






Ακούστε ενδεικτικά:

-Room 3327
-Infant

Meniscus
War of Currents (2011)

Οι Meniscus κατάγονται από την Αυστραλία και το War of Currents αποτελεί το ντεμπούτο τους. Μπορεί να παραμένουν σχεδόν άγνωστοι στην post-rock κοινότητα ακόμα και μετά το δεύτερο cd τους του 2016, είναι όμως από τις μπάντες που με το καλημέρα κατάφερα να δώσουν το απόλυτο προσωπικό τους στίγμα. Διάφορα ονόματα έχουν δοθεί για να περιγράψουν τη μουσική που παίζουν, εκτός από post-rock, όπως math-rock, indie-rock, experimental rock κτλ. Αν, όπως είναι αναμενόμενο, αυτά σας λένε ελάχιστα ή και τίποτα, οι συνθέσεις τους είναι σφιχτές, πιασάρικες, ενώ εκπέμπουν αισιοδοξία και θετική διάθεση. Πολύ ενδιαφέρουσα είναι η χρήση των samples (σε ένα κομμάτι ακούμε τον Nicola Tesla και σε ένα άλλο τον Gandhi) ενώ τα ηχοτοπία που πλάθουν μπορούν να ερεθίζουν θετικά τα αυτιά του κάθε prog rock/metal φαν. Χωρίς τη συνήθη βαριά μελαγχολία του μέσου post-rock συγκροτήματος υπόσχονται ένα ταξίδι στην θετική πλευρά της ζωής και ένα soundtrack κατάλληλο για την άνοιξη.















Ακούστε ενδεικτικά:

-Red Paper Lanterns
-To Skies from a Hill side

May be she will
I Was There for a Moment, Then I Was Gone (2011)

Οι Maybe she will είναι μια μπάντα από την Αγγλία και το I Was There for a Moment… είναι το τρίτο τους cd. Οι συνθέσεις τους μπορεί να χάνουν σε όγκο σε σχέση με την προηγούμενή τους δουλειά, κερδίζουν όμως ακόμα περισσότερο σε ποιότητα και σε πλούτο επιρροών. Τα κομμάτια τους είναι μελωδικότατα, δυναμικά, αισιόδοξα (θα έλεγε κανείς και παιχνιδιάρικα) με μια φρέσκια παραγωγή να τα υποστηρίζει. Πολύ χαρακτηριστική είναι σε κάποια η ζωηρή χρήση των πλήκτρων όπως και τα ηλεκτρονικά τους στοιχεία. Αυτό δεν θα πρέπει να ξενίζει τους παλιότερους οπαδούς καθώς το meta lστοιχείο δεν έχει χαθεί από τη μουσική τους, έχει γίνει όμως πιο εξευγενισμένο. Ίσως το I Was There for a Moment…δεν είναι μια δουλειά που αποκαλύπτεται εύκολα στον ακροατή, για κάτι τέτοιο χρειάζεται αρκετές ακροάσεις. Για τους υποψιασμένους μουσικόφιλους όμως αυτό είναι και το καλύτερο μέρος της μουσικής αυτής.





 Ακούστε ενδεικτικά:

-The First Fire
-Red Forest

If These Trees Could Talk
The Red Forest (2012)

Το Red Forest είναι η δεύτερη ολοκληρωμένη δουλειά των Αμερικάνων postrockers If These Trees Could Talk από το Οχάιο. Αν και μπαίνει στην κατηγορία post-rock το meta lστοιχείο τους είναι αρκετά έντονο, με αρκετά στοιχεία να παραπέμπουν στο doom metal. Έτσι έχουμε αργές συνθέσεις που δίνουν έμφαση στη βαρύτητα και σε μια ατμόσφαιρα απόκοσμου μυστηρίου και μεγαλοπρέπειας, συστατικά που κάνουν το Red Forest κατάλληλους για να συντροφεύσει κυρίως τις χειμερινές ακροάσεις μας και, ακόμα καλύτερα, κατά τις νυχτερινές ώρες. Απαισιόδοξη, πομπώδης και με έντονη την αίσθηση του δραματικού η μουσική των If These Trees Could Talk έρχεται για να οδηγήσει τον ακροατή της μέσα από το δάσος των μύχιων αναζητήσεων στο ξέφωτο της μουσικής απόλαυσης.














Ακούστε ενδεικτικά:

-Pathos
-Dark Circles

Hammock
Departure Songs (2012)

Οι Hammock είναι ένα ντουέτο από τις ΗΠΑ και η μουσική τους είναι στα όρια της post-rock. Οι μισές δουλειές τους μπορούν να χαρακτηριστούν ως ambient με έντονο το post-rock στοιχείο, ενώ οι άλλες μισές ανήκουν περισσότερο στο drone. To Departure Songs ανήκει στην πρώτη κατηγορία. Είναι η 5η ολοκληρωμένη τους δουλειά και είναι πλήρως χορταστική: διπλό cdμε 19 κομμάτια και σχεδόν δυο ώρες μουσικής. Αν κάποιος δεν έχει έρθει σε επαφή με τη μουσική τους, η λέξη που την περιγράφει καλύτερα είναι ονειρική. Ακούγοντας κανείς το Departure Songs είναι σαν να βαδίζει μέσα σε ένα απολύτως ευχάριστο και αισθησιακό διαυγές όνειρο. Η μουσική τους δίνει την αίσθηση που έχει κάποιος όντας εντελώς ανέμελος μέσα σε αιώρα (εξού και το όνομα της μπάντας), σε κάποιον τροπικό παράδεισο. Μια κατάσταση νιρβάνας όπου κάποιος δεν επιθυμεί τίποτα περισσότερο από αυτά που ήδη έχει.



                                                                         Ι.Χ. ΔΕΛΗΓΕΩΡΓΗΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου