Δυτικός τρόπος ζωής και άλλα ανέκδοτα, (Του Φώτη Βεζυργιαννίδη).

Δεν χρειάζεται πια και τόση εξυπνάδα για να διαπιστώσει κανείς ότι τα πράματα δεν πάνε και τόσο καλά στην Ευρώπη. Κανονικά στον κόσμο θα έπρεπε να πω αλλά ας ασχοληθούμε με την ήπειρό μας πρώτα.

Τα ακροδεξιά κόμματα και η ξενοφοβία εξαπλώνονται ταχύτατα ακόμα και σε χώρες που πριν μερικά χρόνια θα φάνταζε αστείο να μιλήσεις για φασίστες και εννοώ τη Σουηδία.

Απ’ την άλλη έχουμε το παράδειγμα προς αποφυγή της Ουγγαρίας όπου ένα συμπαγές 60% του πληθησμού στοιχίζεται ή ταυτίζεται με ακροδεξιές πολιτικές και ιδέες.

Θα μου πεις «είναι χαζοί οι Ούγγροι δηλαδή;». Δεν νομίζω κάτι τέτοιο όμως, αν το σύνολο των ΜΜΕ ελέγχεται από τον Όρμπαν και την ξενοφοβική του κυβέρνηση και αν το σύνολο του πληθυσμού βομβαρδίζεται από μια καλοστημένη προπαγάνδα είναι πιθανό να πιστεύουν οι Ούγγροι ότι το νέο άσπρο είναι το κατάμαυρο.

Όταν στις στάσεις των λεωφορείων και του μετρό υπάρχουν λεζάντες του στυλ «Θα επιτρέψεις στους λαθρομετανάστες να κυριεύσουν τη χώρα μας;» δεν θέλεις και πολύ να πιστέψεις ότι κινδυνεύεις. Ακόμα κι αν ο πιο μελαμψός τύπος που έχεις συναντήσει είναι ένας ξανθός σαλονικιός υπάλληλος εταιρίας στη Βουδαπέστη.

Απ’ την άλλη, σημεία και τέρατα αρχίζουν να συμβαίνουν στην Ιταλία με τη στροφή που αποφάσισαν οι ούνα φάτσα-ούνα ράτσα. Πλοία γεμάτα με διασωθέντες αφρικανούς περιφέρονται στη Μεσόγειο από λιμάνι σε λιμάνι γιατί δεν είναι ευπρόσδεκτο το ανθρώπινο «φορτίο» τους.

Κι όμως πρέπει να είσαι τρομερά ηλίθιος για να πιστέψεις ότι τα δεινά που πέρασες, περνάς και θα περάσεις στο άμεσο μέλλον οφείλονται στους μετανάστες ή πρόσφυγες που προσπαθούν να πλησιάσουν στις ακτές της εύρωστης Ευρώπης.

Ξέρουμε όλοι καλά ότι ο κύριος λόγος-εκτός των πολέμων- για τον οποίο μεταναστεύουν τεράστιες μάζες πληθυσμού από τις φτωχές και υπανάπτυκτες χώρες προς τις χώρες που ευημερούν είναι ο «δυτικός τρόπος ζωής». Αυτή η ζωή που αρχίζει να γίνεται βάσανο σε μας λόγω χρεών από δάνεια, υποθήκες, φόρους, από τα τέλη κυκλοφορίας, τους φουσκωμένους λογαριασμούς και τις υποχρεώσεις, αποτελεί όνειρο για τα εκατομμύρια των κατατρεγμένων και υποσιτιζόμενων.

Φυσικά είναι καθαρό και ξάστερο ότι αυτοί δεν μεταναστεύουν επειδή θέλουν ένα πολυτελές διαμέρισμα, ένα δίλιτρο SUV και μια εξοχική μεζονέτα στο Πευκοχώρι. Αλλά είναι αυτά που εμείς θεωρούμε ότι θα είναι τα λιγότερα με τα οποία θα συμβιβαστούμε που διώχνουν τους ανθρώπους αυτούς από τις αφιλόξενες και εχθρικές για τους φτωχούς χώρες τους.

Και εξηγούμαι:

Πόσα φορτηγά βωξίτη χρειάζονται για να είναι αλουμινένιο το καπό στο νέο σου Αudi;

Πόσα παιδάκια πρέπει να δουλεύουν σε ορυχεία και μεταλλεία για να έχεις κάθε χρόνο το νέο Iphone, Samsung, Huawei, Lenovo για να βγαίνεις καλύτερες σέλφι με την εξηνταεννέα μεγαπίξελ κάμερά του;

Kαι πόσο πετρέλαιο χρειάζεται να κάψεις ακόμη μέχρι να λιώσουν οι πάγοι ή να τελειώσουν τα κοιτάσματα της Νιγηρίας που είναι πρώτη σε εξαγωγές πετρελαίου στην Αφρική αλλά με τους φτωχότερους πολίτες;

O δικός μας τρόπος ζωής, αυτός ο cozy και ταυτόχρονα lol τρόπος είναι που καταστρέφει τους πόρους του πλανήτη, διαλύει το κλίμα και ρημάζει τη ζωή των ανθρώπων στις φτωχές χώρες, αυτές που ποτέ δεν ξέφυγαν από την εκμετάλλευση του παλιού αποικιοκρατικού ληστρικού συστήματος.

Την επόμενη φορά που κάποιος θα ξεστομίσει «να ξεκουμπιστούν οι μετανάστες» θύμισέ του ότι ο αέρας που αναπνέει, το νερό που ξοδεύει, η βενζίνη που καίει και η ελευθερία που απολαμβάνει είναι δανεικά απ’ αυτά που δικαιούνται όλοι αυτοί και δεν τα έχουν.                                                                                

Φώτης Βεζυργιαννίδης

Φωτογραφία: Aris Messinis/AFP via Getty Images