10 POST-ROCK ΔΙΑΜΑΝΤΙΑ, Ι.Χ. ΔΕΛΗΓΕΩΡΓΗΣ (ΜΕΡΟΣ Ά)_

Τώρα που η ραγδαία ανάπτυξη του post-rock έχει καταλαγιάσει είναι ίσως ο κατάλληλος καιρός να κάνουμε έναν πρόσκαιρο απολογισμό και κοιτώντας προς τα πίσω να ανασύρουμε κάποια από τα καλύτερα cd που κυκλοφόρησαν. Η πιο κάτω λίστα είναι απόλυτα υποκειμενική και καθένας μπορεί και πρέπει να έχει τις δικές τους προτιμήσεις. Δεν έχει ως σκοπό μια αυστηρή αξιολόγηση αλλά περισσότερο σκοπεύει στο να δράσει ως μια ευκαιρία για μια γνωριμία με κάποια από τα πιο ενδιαφέροντα συγκροτήματα του μουσικού ρεύματος που λέγεται post-rock και κάποιες από τις δουλειές τους. Μια μουσική που παρά τις πάρα πολλές προσλαμβάνουσές της, χαρακτηρίζεται κυρίως από τη μελωδικότητα, την ταξιδιάρικη-soundtrackική διάθεση και την έλλειψη (ως συνήθως) στίχων.

Ακούστε ενδεικτικά: -Have You Passed Through This Night? -A Poor’s Man Memory

Explosions in the Sky Those Who Tell the Truth Shall Die, Those Who Tell the Truth Shall Live Forever (2001) Οι Explosion in the Sky από το Τέξας είναι μια από τις πρωτοπόρες μπάντες της post-rock και το Those Who Tell the Truth… είναι κατά γενική ομολογία μια από τις καλύτερες δουλειές τους. Περιέχει έξι συνθέσεις που εμπεριέχουν όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που έκαναν τη μουσικών των Αμερικανών postrockers τόσο δημοφιλή και που έφεραν το post-rock σε ένα ευρύτερο κοινό. Μελαγχολικές μελωδίες που ακολουθούνται από ογκωδέστατα ξεσπάσματα και που χαρακτηρίζονται από ένα πρωτόγνωρο είδος συναισθηματικής κάθαρσης. Η μουσική τους έχει κάτι φαντασμαγορικό, κάτι από τον εντυπωσιασμό που προσφέρουν τα πυροτεχνήματα καταμεσής του σκοτεινού ουρανού, κάτι που τους συνοδεύει στις περισσότερες δουλειές του. Και προφανώς το όνομα της μπάντας δεν είναι τυχαίο αλλά διαλεγμένο με πολύ προσοχή για να προϊδεάζει και να μεταδίδει μια τέτοια αίσθηση.

Ακούστε ενδεικτικά: -Forever Lost -Infinite Horizons

God is an Astronaut All is Violent, All is Bright (2005) Μαζί μετους Explosions in the Sky, τουςMogwai και τους Godspeed You! Black Emperor πριν από αυτούς, οι God is an Astronaut ήταν από τις μπάντες που έκαναν γνωστό το post-rock και έδωσαν τις βασικές κατευθύνσεις οι μετέπειτα μπάντες. Στο AllisViolent, Allis Bright οι Ιρλανδοί μας δίνουν μια από τις καλύτερες δουλειές τους. Μελωδικό, ογκώδες, ταξιδιάρικο post-rock που εύκολα μπορεί να πάρει μαζί του τον ακροατή του στο αστρικό ταξίδι του. Φρέσκιες συνθέσεις, με καλή παραγωγή, με δυναμικούς ρυθμούς και μελωδίες άλλοτε μελαγχολικές και άλλοτε εξυψωτικές. Τα ηχοτοπία που παράγουν ξυπνούν μια έντονη διάθεση περιπέτειας, μια διάθεση να βγει κανείς εκεί έξω και να αναζητήσει αυτό που επιθυμεί. Τι άλλο μπορεί να ζητήσει κανείς από τη μουσική;

Ακούστε ενδεικτικά: -Quiet -There are Remedies Worse than the Disease

This Will Destroy You Young Mountain (2006) Για μένα το συγκεκριμένο EP των This Will Destroy You (όπως και η πρώτη ολοκληρωμένη δουλειά τους με τίτλο το όνομα της μπάντας) αποτελεί τον ορισμό του post-rock. Ίσως να είχε να κάνει με το ότι μαζί με τους Explosions in the Sky ήταν οι πρώτες μπάντες με τις οποίες γνώρισα το συγκεκριμένο μουσικό ιδίωμα. Εκείνο που χαρακτηρίζει το Young Mountain είναι οι εκπληκτικές μελωδίες του, η ποικιλία των συναισθημάτων που μπορεί να μεταδώσει και η έξυπνη χρήση της παραμόρφωσης. Μπλέκουν τη θλίψη με τη νοσταλγία και την ψυχική ανάταση δημιουργώντας υπέροχα μουσικά τοπία που προσκαλούν τον μουσικό ταξιδευτή στο φθινοπωρινό τους μυστήριο. Οι This Will Destroy You από το EP τους ακόμα βρίσκουν ένα πολύ δυνατό ύφος (ίσως όχι και τόσο πρωτότυπο καθώς είναι στα χνάρια των God speed You! BlackEmperor) και παρόλο που η συνέχεια δεν ήταν ανάλογα εντυπωσιακή η συγκεκριμένη δουλειά της αξίζει μια αναφορά στα καλύτερα post-rock cd.

Ακούστε ενδεικτικά: -Nine Billion Names -Message from Arecibo

Mooncake LagrangePoints (2008) Οι Mooncake είναι μια πολύ ιδιαίτερη μπάντα από τη Ρωσία. Αυτό που την καθιστά ιδιαίτερη είναι η πολύ πετυχημένη χρήση εγχόρδων. Κυρίως το τσέλο είναι αυτό που δίνει στον ήχο τους τη μοναδική τους ταυτότητα. Το αποτέλεσμα είναι ένας από πιο μελωδικούς και γλυκόπιοτους ήχους στην post-rock κοινότητα. Μετά από διάφορα πολύ ενδιαφέροντα singles το πρώτο τους ολοκληρωμένο cd ήρθε το 2008 με τον τίτλο Lagrange Points. Πρόκειται για οχτώ εμπνευσμένες συνθέσεις (συν πέντε ιντελούδια). Εκτός από την πολύ έντονη μελωδικότητα τους τα κομμάτια τους χαρακτηρίζονται από κάτι που θα μπορούσε να περιγραφεί ως ρευστότητα: δίνουν την εντύπωση ότι ελίσσονται και εξελίσσονται με απόλυτη φυσικότητα και χάρη, ελκύοντας τον ακροατή στον δικό τους αισθησιακό κόσμο. Σε συνδυασμό με το έντονο νοσταλγικό στοιχείο που αποπνέουν και τη soundrackική τους διάθεση, η μπάντα από τη Μόσχα μας έδωσε με την πρώτη ακόμα δουλειά της ένα σημείο αναφοράς. Όχι μόνο για τη δική τους ιστορία αλλά και για το post-rock συνολικά.

Ακούστε ενδεικτικά: -AshesintheSnow -SilentFlight, SleepingDawn

Mono Hymn to the Immortal Wind (2009) Οι Mono είναι μια μπάντα από την Ιαπωνία που κατά τη γνώμη μου μπαίνει κάπως δύσκολα κάτω από την ταμπέλα της post-rock. Μπορούν να περιγραφούν και έτσι αλλά οι Mono είναι απλά πολύ περισσότερα. Και στο Hymn to the Immortal Wind ο Takaakira Goto και η παρέα του το κάνουν αυτό φανερό γιατί μας δίνουν ένα απίστευτα πλούσιο έργο. Ίσως πολύ διαφορετικό με ό,τι είχαν γράψει ως τότε, και από ό,τι φάνηκε και πολύ διαφορετικό σε σχέση με ό,τι έκαναν μετά. Στο Hymnοι Mono πλησιάζουν φτάνουν σε ένα φωτεινό απόγειο καταφέρνοντας να πλησιάσουν ένα ευρύτερο κοινό. Οι συνθέσεις τους είναι και πάλι μακρόσυρτες ελεγείες (πέντε από τα εφτά κομμάτια του cd είναι πάνω από δέκα λεπτά σε διάρκεια) όπου το συμφωνικό στοιχείο είναι έντονο. Όπως έντονα είναι και η υποβλητικότητα των μελωδιών(θα ταίριαζαν απόλυτα σε μια ήρεμη νυχτερινή χιονόπτωση), ο όγκος των κλιμακούμενων κρεσέντο τους και η ιδιαίτερα έντονη συναισθηματική φόρτιση των ηχοτοπίων τους. Η μουσική τους έχει κάτι το έντονα ηρωικό και πανοραμικό, είναι σαν κάποιος να αντικρίζει πετώντας από ψηλά το ηρωικό πανόραμα όλου του κόσμου. Το Hymn to the Immortal Wind είναι ένα επικό διαμάντι όχι μόνο για το post-rock αλλά και για όλη τη μουσική.