Αυτή η έκθεση είναι λίγο δύσκολη γιατί έχω γράψει πάλι
για τα συναισθήματα. Τώρα που η δασκάλα τα ξαναζητάει πρέπει να σκεφτώ και
άλλα. Και τώρα θυμήθηκα ένα άλλο συναίσθημα: το κλάψιμο!
Αυτό είναι το πιο σπουδαίο από όλα γιατί όλοι το
καταλαβαίνουν επειδή έχει δάκρυα. Εγώ όταν είμαι λυπημένη κλαίω. Αλλά κλαίω κι
όταν είμαι θυμωμένη, ή κι όταν θέλω να είμαι λυπημένη. Το κλάψιμο καμιά φορά
μπερδεύει γιατί όλοι νομίζουν πως είσαι λυπημένος αλλά αυτό μπορεί να είναι
ψεματούρα. Γιατί εγώ μια μέρα έκλαψα στα ψέματα που ο Μίμης μου 'φαγε μια
πατατούλα. Δε θέλω να μου τρων τις πατάτες μου καθόλου. Κι αυτός μου πήρε μία
στα κρυφοφανερά. Κι όταν έκλαψα μού την ξανάδωσε πίσω.