Άνεργος από άποψη ή δεν βρίσκεις δουλειά; Του Φώτη Βεζυργιαννίδη

Εν μέσω ανάπτυξης και οικονομικών πλεονασμάτων, τα κυρίαρχα ΜΜΕ το τελευταίο διάστημα μας πετούν στη μούρη εκ-πομπές με λαμπρά μυαλά και ιδέες που κάνουν τη διαφορά και λάμπουν μέσα στα δύσκολα και σκοτεινά χρόνια που περνάμε.

Κάθε λογής σταρταπάκηδες με ιδέες-φύκια που λανσάρονται ως μεταξωτές κορδέλες, για να μην πω μεταξωτά βρακιά παρουσιάζονται ως η λύση μέσα στην κρίση. Βάζοντας στο τσουκάλι της συνταγής αυτής και το γνωστό «η κρίση δημιουργεί ευκαιρίες», δένει το γλυκό.

Κι εσύ μένεις με τις ενοχές του ότι δεν έχεις μια δουλειά ή μιαν «απασχόληση» ενώ οι άλλοι μεγαλουργούν.

Μας πέταξε τις προάλες ο αμερικανοτραφής Παπαχελάς δυο-τρεις τέτοιους, με τον έναν να έχει δημιουργήσει μια εταιρία διαχείρισης ανθρώπινων πόρων η οποία στην ουσία μανατζάρει βιογραφικά εργαζόμενων και ανέργων και που μάλιστα κατάφερε να εδραιωθεί στις πολύ ανταγωνιστικές Ην. Πολιτείες όπου πρόσφατα μετέφερε την έδρα της. Ο ιδρυτής της πέρα από την επιτυχία της ελληνικής του ιδέας έθιξε το ζήτημα ότι η Ελλάδα έμεινε πίσω και πως στην Αμερική σε μερικά χρόνια τα αυτοκίνητα θα πηγαίνουν μόνα τους χωρίς οδηγούς κι εμεις γκρινιάζουμε που μας κόβουν τις συντάξεις.

Δεν θέλω να αναφερθώ στην αδήριτη ανάγκη του να έχει κανείς αυτοκίνητο που να πηγαίνει μόνο του σε μια εποχή που δεν μπορεί να πληρώσει τα ασφάλιστρα του παλιού του χειροδήγητου αλλά θα αναφερθώ στο γεγονός πως δεν μείναμε καθόλου πίσω. Αντίθετα έχει πια αρκετά χρόνια που γίναμε σαν την Αμερική.

Ο πλούτος μαζεύτηκε στα χέρια ελάχιστων, οι πολιτικοί μας είναι μαριονέτες χωρίς καθόλου δύναμη, οι μισθοί είναι γελοίοι, η ανεργία θερίζει, το κοινωνικό κράτος συρικνώθηκε, η δημόσια υγεία κατέρρευσε, η παιδεία επίσης, η εγκληματικότητα ανέβηκε στα ύψη και γενικά οι ανισότητες εκτοξεύτηκαν.

Άρα ούτε πίσω μείναμε, ούτε χάσαμε το τρένο της ανάπτυξης. Γίναμε ακριβώς όπως η Αμερική. Όπως η Αμερική του Τραμπ που οι λευκοί λένε ότι οι μαύροι είναι φτωχοί γιατί είναι τεμπέληδες. Η Αμερική που εμείς νομίζαμε ότι είναι Madonna και Michael Jackson, Oscar και σταριλίκι και η χώρα που τα πιο τρελά όνειρα γίνονται πραγματικότητα.

Ας φάμε στη μάπα την Αμερική που τόσο πολύ αγαπήσαμε

                                                        Φώτης  Βεζυργιαννίδης