ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ.

Όταν ήμουνα μικρή έβλεπα διαρκώς ένα όνειρο. Το σπίτι μου λέει έπαιρνε φωτιά αλλά εγώ πετούσα και πάντα γλίτωνα απ’ το ολοκαύτωμα. Φοβερή δυνατότητα το να πετάς! Μπορούσα λοιπόν να ανοίξω τα χέρια μου και να απογειωθώ. Έτσι απλά! Το πρόβλημα ήταν ότι κανείς άλλος δε μπορούσε. Κι έτσι όλη η αγωνία στο όνειρο εστιαζόταν στο να συγκεντρώσω όλους όσους αγαπώ και να πιαστούμε, λέει, σε ένα κύκλο και τσούυυυπ... απογείωση! Τρελή ευθύνη! Κι αν έμενε κάποιος που αγαπώ πίσω; Όμως τα κατάφερνα. Ήμουνα φοβερή στο πέταγμα! Μετά ξύπναγα και ήταν όλα καλά. Έπινα το γάλα μου κι η θύμηση του ονείρου μού φαινόταν σαχλαμάρα. Άκου εκεί να πετάω...

Μετά μεγάλωσα κάπως αλλά το όνειρο συνέχιζε να ζει. Πάντα τα κατάφερνα στο τέλος! Έλα όμως που έπρεπε πάντα να ζω την αγωνία τού να τα καταφέρω. Το όνειρο λοιπόν δεν ήταν η ηρωική μου πράξη τόσο, όσο ή αγωνία τού να τα καταφέρω να σωθώ και να σώσω αυτούς που αγαπώ.

Αργότερα μεγάλωσα κι άλλο και το όνειρο εκεί... σταθερό, ίσως όχι με την ίδια συχνότητα αλλά το έβλεπα ακόμη. Κι ήμουν πλέον προετοιμασμένη πως πάλι θα τα καταφέρω. Αλλά η άτιμη η αγωνία πάντα εκεί, μέχρι τη στιγμή που άνοιγε το μάτι στην πραγματικότητα κι έσβηνε με μιας κι η αγωνία και η δυνατότητα να πετάω.

Κι όσο μεγάλωνα τόσο μειωνόταν η συχνότητα του ονείρου... κι έγινα κάποια που φαντάστηκε μια δουλειά που σώζει άλλους ανθρώπους απ’ τη φωτιά. Κι υπήρχε μία που πληρούσε τις προϋποθέσεις. Και τσούυυυπ την επέλεξα.

Και μια μέρα, σαν σε όνειρο, κατάλαβα ότι η ζωή είναι μάλλον ένας αγώνας απέναντι στη φωτιά... για να σώσεις αυτούς που αγαπάς αλλά κυρίως τον εαυτό σου από το ολοκαύτωμα. Και θα ‘σαι τυχερός να τα καταφέρεις αν και δεν είναι πάντα στο χέρι σου. Ευτυχώς που στα όνειρά μου δε απέτυχα. Στη ζωή μπορεί σε κάποιες φάσεις να άρπαξα λίγο στις άκρες... Δε μεγαλώνεις κι αλλιώς...

Και έτσι με αυτά και με αυτά, μια μέρα, πολλές μέρες μετά, σκέφτηκα πως αν μπορεί κανείς να πετά στα όνειρά του ίσως μια μέρα να μπορεί να πετάξει και στη ζωή του πάνω απ τη φωτιά.

                                

                                                                              Ελένη Παλλέ

ΕΙΚΟΝΑ: Έργο του Hundertwasser