"Το επόμενο μήλο", (Της Ελένης Παλλέ)

Όταν έχεις βαρεμάρα δε θες να κάνεις τίποτα μικρή μου Χιονάτη. Πάντα όταν την έχεις θέλεις να φας πατατάκια. Και μετά σοκολάτα... Πριν μια βδομάδα χώρισες το πρίγκιπα. Βέβαια είχες αρχίσει να τρως πατατάκια εδώ κι ένα 8μηνο. 

Άσχημο πράμα ο χωρισμός, πράγματι! Ειδικά όταν σ' αφήνει 4 κιλά πιο παχιά με το πέρασμά του.
Κάποια στιγμή θα συνέλθεις βέβαια απ' το σοκ. Θα χάσεις τα κιλά που πήρες με τη δικαιολογία ότι η σχέση λίμνασε και θα μείνεις με την πολύ 'ενδιαφέρουσα' πάρτη σου που βαριέται κι από μόνη της χωρίς να θέλει παρέα. Λίγο μετά θα περάσεις στη φάση της πιο ψύχραιμης συνειδητοποίησης τού ελλιπούς εαυτούλη σου και θα αρχίσεις να συγχωρείς τον φουκαρά τον πρίγκιπα που δεν ήταν και τόσο χάλια τελικά. Δε θέλω να σε τρομάξω αλλά δεν έκανε μόνο εκείνος λάθη! Όλα αυτά βέβαια, εφόσον επήλθε αμοιβαία ο χωρισμός και δε θες να επιστρέψεις, διότι αν σε χώρισε χωρίς να θες, θα ζούσες άλλα δράματα. Έτσι μου 'χουν πει τουλάχιστον! 

Τέλος πάντων, κάποια στιγμή θα επιθυμήσεις να ξαναδείς τους φίλους σου, τους οποίους διατρανώνεις πως λατρεύεις, αλλά τους είχες καραφτυσμένους όσο καιρό ήσουν σε σχέση. Και μοιραία θα σε συγχωρήσουν γιατί κι αυτοί με τον ίδιο τρόπο την πατήσανε κάποτε. Παραδόξως λοιπόν, όταν τους συναντήσεις με την παλιά σου διαθεσιμότητα, θα είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα. Θέλω να πω, δεν θα έχετε αλλάξει και πολύ, ούτε εσύ, ούτε εκείνοι. Τότε λοιπόν, θα έχεις τις εξής εναλλακτικές: 

Α. ή θ' αρχίσεις να βγαίνεις σαν τη τρελή έξω και θα τα πίνετε, ή

Β. θα κλειστείτε στο σπίτι να κλαίτε τη μοίρα σας. Σε αυτή τη φάση οι σιχτιρισμένοι νάνοι θα σε βολέψουν καλύτερα. Για κανα τσαγάκι στο σπίτι και πάλι τυχερή θα ‘σαι. Δεν είσαι τώρα για πολλά, πολλά... Άκουσέ με.

Και κάπως έτσι οικεία κι αναμενόμενα η βαρεμάρα θα φεύγει και θα έρχεται γιατί θα έχει βρει πρόσφορο έδαφος και μέσα σου κι έξω σου. Και θα περνάει ο καιρός έτσι 'ευχάριστα'... 

Α ναι, μετά, σε προειδοποιώ, θα μάθεις ότι ο πρίγκιπας βρήκε γκόμενα. Στάνταρ! Και τότε θα πάρεις με τη μία τον κολλητό σου να τού το πεις, με την ελπίδα να τον πει 'μαλάκα' και να κουλάρει ο εγωισμός σου. Έλα μωρέ, ντάξει... Συγχωρεμένη! Κι όσο θα περνάει ο καιρός θα αρχίζεις να ακούς τον εαυτό σου να επαναλαμβάνεται και θα αρχίσεις να βαριέσαι και τους φίλους σου αλλά κυρίως εσένα! Πόσο να αναλύσεις πια τους άντρες, μικρή μου Χιονάτη; Ε, μα! 

Μετά αισίως θα περάσεις τη φάση της παρατήρησης του κινούμενου αρσενικού πληθυσμού. Επανένταξη δηλαδή. Θα έχεις αρχίσει να κοιτάς. Εύγε... 

Ε, και κάποια στιγμή θα σταθεί κάπου το βλέμμα σου. Θα σταθεί κάπου για περισσότερη ώρα από το συνηθισμένο και θα ‘ναι ωραία. Και δε θα βαριέσαι διόλου. Και θα περνάς εκείνη τη φάση που ανατριχιάζεις και μόνο στο άκουσμα του ονόματός του. Τώρα, τι θα κάνεις με εκείνη τη βαρεμάρα που θα κοιμάται τον ύπνο του δικαίου όπως κι εσύ κάποτε, τι να σου πω; 

Κι εγώ την ίδια απορία έχω! 

Εύχομαι μόνο το επόμενο μήλο να μη σε ξαναρίξει σε λήθαργο. 

Εικόνα: Έργο του Matthew Grabelsky