ΠΑΙΞΕ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ, (Της Πάολας Κουζή)

Πάντα μου άρεσε το θέατρο. Με γοητεύει το γεγονός πώς μπορεί ο ηθοποιός να μεταμορφωθεί, να αλλάξει ταυτότητα έστω για δύο ώρες. Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι το θέατρο κάτω από το σανίδι. Σίγουρα πάντα ο άνθρωπος μπορούσε να υποκρίνεται αλλά μήπως τα τελευταία χρόνια το έχουμε παρακάνει; Από πότε θεωρείται αδυναμία να είμαστε αληθινοί; ‘’Μην του στείλεις μήνυμα θα σε κάνει ότι θέλει’’, ‘’Μην την πάρεις τηλέφωνο θα το πάρει επάνω της’’. Τι φόβος έχει φωλιάσει στην ψυχή μας και το θεωρούμε τόσο κακό να παραδεχτούμε ποιοι είμαστε και τι θέλουμε; Δεν είναι κουραστικό να αλλάζουμε συνέχεια μάσκες ανάλογα ποιον αντικρίζουμε; Βάλε την μάσκα της ευγένειας είναι ο εργοδότης σου, βάλε την μάσκα της χαζογκόμενας να σ’ την πέσουνε στο μπαρ, βάλε την μάσκας της δυναμικής μην σε περάσουν για κότα. Μικρά ρολάκια για μικρούς ανθρώπους. Πάντα είχα ένα ελάττωμα, -συγγνώμη προτέρημα-, να μοιράζομαι κομμάτια της ψυχής μου με ανθρώπους που συμπαθώ, ερωτεύομαι, αγαπώ. Δεν με νοιάζει αν θα πουν και τι θα πουν. Χιλιόμετρα έχω διανύσει για μια αγκαλιά, για ένα φιλί, για ένα χαμόγελο και κουβέντα μερικών ωρών. Και ακόμα και αν ήρθαν έτσι τα πράγματα και χαθήκαμε ή απομακρυνθήκαμε τι έγινε;

Είναι καλύτερο να ζούμε στην κρυψώνα μας για να μην πληγωθούμε από έναν σύντροφο ή για να μην μας την "φέρει" ένας φίλος από το να ζήσουμε έστω και για λίγο έναν έρωτα ή μία φιλία; Κι αν σε αυτή την γαμημένη την ζωή δεν ήρθαμε για να αγαπήσουμε και να αγαπηθούμε, να κάνουμε φιλίες, να κάνουμε έρωτα, τότε, γιατί σκατά ήρθαμε; Πόσο πιο όμορφο είναι να είσαι γυμνός, χωρίς υποκρισία αλλά τουλάχιστον να ξέρεις ότι είσαι εσύ; Και ας φας τα μούτρα σου και ας πληγωθείς. Προτιμώ να με λένε ρομαντική, όχι με την έννοια του ρομαντισμού αλλά με την έννοια που ακόμα πιστεύω στις ανθρώπινες σχέσεις. Ακόμα και αν δεν γίνω αποδεκτή από τους άλλους, ακόμα κι αν φοβηθούν και φύγουν θα ξέρω ότι τουλάχιστον έδωσα τον εαυτό μου.

 Πέταξε την μάσκα, ζήτα συγγνώμη στην κολλητή σου, πάρε τηλέφωνο το αμόρε σου και πες του πόσο σου λείπει, ας φας και πόρτα, αλλιώς παίξε, παίξε το παιχνίδι όσο πιο καλά μπορείς, παίξε τώρα με μένα, παίξε με τον καθένα, παίξε όσο πιο καλά μπορείς. Όλοι νικητές και όλοι νικημένοι στο παιχνίδι της ζωής, χαμένοι στο παιχνίδι της ζωής…

                                                                        Πάολα Κουζή