Μια
φορά που κοιμόμουνα είδα στο όνειρό μου πως πήγα στην αεροπορία και βρήκα έναν
πύραυλο. Μπήκα μέσα κι έφυγα για το φεγγάρι.
Εκεί
είδα πολλές στρογγυλές πέτρες που ήταν πλανήτες. Προσγειώθηκα σε έναν από
αυτούς και τελικά ήταν το φεγγάρι. Το χώμα ήταν πολύ μαλακό και με πολλές
γούβες. Καθώς περπατούσα έπεσα σε μια βαθιά λακκούβα.
Εκεί
ήταν ένας άλλος κόσμος με πολλά μπλε ανθρωπάκια. Είχε και πολλά σπίτια κι ένα
θεόρατο κόκκινο κάστρο. Αυτά τα μπλε ανθρωπάκια με οδήγησαν σε αυτό το κάστρο
που ζούσε ο βασιλιάς τους, για να τους γνωρίσω. Στη συνέχεια με ρώτησε από πού είμαι και του είπα από τη γη. Αργότερα μου διηγήθηκε την ιστορία του. Μου είπε πως κι αυτός ήταν
που ζούσε ο βασιλιάς τους, για να τους γνωρίσω. Στη συνέχεια με ρώτησε από πού είμαι και του είπα από τη γη. Αργότερα μου διηγήθηκε την ιστορία του. Μου είπε πως κι αυτός ήταν
άνθρωπος
αλλά μια κακία μάγισσα τον έκανε γύπα και τον ανάγκασε να φυλάει το φεγγάρι.
Μετά τον ρώτησα αν θέλει να πάμε μαζί στην γη. Αυτός δέχτηκε αλλά με ρώτησε
ποιος θα φυλάει το φεγγάρι και μου είπε ο πιο καλός του φίλος και συμφώνησε.
Μπήκαμε
στον πύραυλο και φύγαμε για τη γη. Το άλλο πρωί ξύπνησα χαρούμενος.
Θανάσης Τσαλδάρης
Μαθητής Γ’ τάξης
2ου δημοτικού Μεσσήνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου