Για τις φάσεις και τις φράσεις. (Της Ελένης Παλλέ)

Αγαπητέ Δημήτρη, Χθες μόλις, είδα τυχαία μια παλιά φωτογραφία σου. Το "βλεμματάκι" σου έβγαζε φλόγες. Σκεφτόμουνα πόσο σπουδαίο είναι να φέγγει φλόγα στο βλέμμα των ανθρώπων. Αν υπάρχει κάτι που έχει σημασία ίσως να 'ναι καταρχήν αυτό!

Είχα λοιπόν στο νου μου ΤΗΝ πιο σπουδαία φράση... αυτήν, που την ώρα που πας να την ξεστομίσεις, σε προλαβαίνει εκείνος ο άγνωστος διπλανός σου και λέει ακριβώς αυτό που θα ‘θελες να πεις εσύ. Και σε προλαβαίνει κάτι κλάσματα δευτερολέπτου πριν...

Η σπουδαιότερη φράση δεν είναι ποτέ αυτή που λες εσύ, αλλά αυτή που θα πει ο άλλος την ώρα που την έχεις σκεφτεί ... και τσουυυπ την ακούς. Τότε γίνεται το θαύμα!

 Κι εσύ είπες πολλές αγαπημένο φλογοβόλο!

Σε ευχαριστώ λοιπόν

Η ...φίλη σου

Ελένη