ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ... Της Πάολας Κουζή

Σαν σήμερα θα έκλεινες τα 72 μπαμπά.
Πέντε χρόνια πέρασαν που αντί να σβήνεις εσύ κεριά στα ανάβω εγώ αυτή την ημέρα.
 Μεγάλωσα και εγώ μπαμπά,, 32 έγινα. Όταν όμως νιώθω την απουσία σου ξαναγίνομαι μικρό κοριτσάκι. Αρχίδια λέω μεγάλωσα, θέλω τον μπαμπά μου.

Δεν ήσουν ποτέ της φιλοσοφίας, ούτε έκανες βαρύγδουπες δηλώσεις, αλλά είχες πάντα ένα μοναδικό τρόπο να φέρεις νηνεμία σε ταραχώδεις στιγμές. Χωρίς πολλά πολλά...
Ένα "να πάνε να γαμηθούνε όλα" έλεγες και μου έφτανε. Σε εμπιστευόμουν τυφλά, ήξερα ότι όλα θα πάνε καλά. Έφυγες εσύ και έμεινα απλά στα τυφλά. Μία να με βρίσκω, μία να με χάνω.
Πάντα σε θαύμαζα.Μεγάλο φορτίο μου άφησες. Θα σε φτάσω ποτέ; Θα γίνω ποτέ τόσο "μάγκας" όσο εσύ;
Πες μου μπαμπά σε παρακαλώ σε κάνω περήφανη;
                                                                              Your dolce Paola