Εκείνον τον χρόνο της παιδικής ηλικίας, με τα ατελείωτα καλοκαίρια, τους άχρονους χειμώνες σε σχολικές τάξεις πλήξης, τα διαλείμματα που χωρούσαν αμέτρητα παιχνίδια;
Τι έγινε μετά;
Κάποιος πείραξε τα ρολόγια, δεν υπάρχει άλλη εξήγηση. Ή είναι πειραγμένο το πρόγραμμα πλοήγησης σε ενήλικους ιστότοπους
Κοιμόμαστε
όπου βρούμε, σε στάσεις, σε σταθμούς, όρθιοι συνήθως
Ξυπνάμε βιαστικά, πεταγόμαστε αλαφιασμένοι από έναν ύπνο ατελείωτο, όχι αυτόν που δεν τελειώνει, αλλά αυτόν που δεν ολοκληρώθηκε
Έχουμε μπει στον αυτόματο και πάμε
Βιαστικά χωρίζουμε, βιαστικά μαλώνουμε
Στα γρήγορα αγαπιόμαστε
Να τελειώνουμε. Ο επόμενος!!!
Να μην καταλάβουμε
Να μην πονέσουμε
Να μη χαρούμε
Βιαστικά βάζουμε τη μουσική να παίζει σε ετοιματζίδικα προγράμματα ιντερνετικά, το ένα μετά το άλλο, να τ’ ακούσουμε όλα, να προλάβουμε, να τα δούμε όλα, γιατί κάπου εκεί περιμένει το τέλος, λίγο ακόμη, λίγο ακόμη, να ξεφυλλίσουμε βιαστικά σελίδες, να καταπιούμε ράφια ολόκληρα και διαδικτυακά «παράθυρα»
Στα γρήγορα να έρθω, στα γρήγορα να φύγω, να προλάβω, στα γρήγορα να ερωτευτούμε πάλι και πάλι και πάλι
Οι χύτρες να μαγειρεύουν με ασύλληπτες ταχύτητες ένα φαγητό που θα κατεβάσουμε αμάσητο
Οι φούρνοι μικροκυμάτων θα ζεστάνουν το χθεσινό, δεν προλαβαίνουμε σήμερα
Ρωτάμε, απαντάμε
Σκεφτόμαστε;
Μιλάμε;
Ακούμε;
Ο ντελιβεράς θα φέρει στα γρήγορα κάτι από τις γοητευτικές καρακίτς ιλουστρασιόν σελίδες, που βιαστικά άφησε το αγόρι των φυλλαδίων, να προλάβει να μοιράσει σε όλο το οικοδομικό τετράγωνο, να μπουκωθούμε τον πεπερασμένο χρόνο, τικ τακ απειλητικά το ρολόι θυμίζει, υπενθυμίζει, προειδοποιεί, αντίστροφη μέτρηση
Τρέχουν τα αυτοκινητάκια σας
Τρέχουν και τα δικά μας πόδια, σκουντουφλάμε ο ένας πάνω στον άλλον, ποιος θα προλάβει να διασχίσει τους δρόμους, να τσαλαβουτήσει σε λασπωμένες λακούβες, να ποδοπατήσει πεζοδρόμια, να κόψει πρώτος το νήμα, αλώβητος, ή έτσι είναι αν έτσι νομίζει
Παίρνουν θανάσιμες βιαστικές στροφές τα λεωφορεία
Η τεχνολογία εξελίσσεται γρήγορα
Ο Πακ Μαν πέθανε, ήταν πολύ αργός
Τα τρένα ανατρέπονται, οι ράγες δεν αντέχουν ιλιγγιώδεις ταχύτητες
Μια ζωή στα γρήγορα παρακαλώ, τυλίξτε την, δεν θα την φάω εδώ, βιάζομαι να περάσω στην επόμενη πίστα
Ξυπνάμε βιαστικά, πεταγόμαστε αλαφιασμένοι από έναν ύπνο ατελείωτο, όχι αυτόν που δεν τελειώνει, αλλά αυτόν που δεν ολοκληρώθηκε
Έχουμε μπει στον αυτόματο και πάμε
Βιαστικά χωρίζουμε, βιαστικά μαλώνουμε
Στα γρήγορα αγαπιόμαστε
Να τελειώνουμε. Ο επόμενος!!!
Να μην καταλάβουμε
Να μην πονέσουμε
Να μη χαρούμε
Βιαστικά βάζουμε τη μουσική να παίζει σε ετοιματζίδικα προγράμματα ιντερνετικά, το ένα μετά το άλλο, να τ’ ακούσουμε όλα, να προλάβουμε, να τα δούμε όλα, γιατί κάπου εκεί περιμένει το τέλος, λίγο ακόμη, λίγο ακόμη, να ξεφυλλίσουμε βιαστικά σελίδες, να καταπιούμε ράφια ολόκληρα και διαδικτυακά «παράθυρα»
Στα γρήγορα να έρθω, στα γρήγορα να φύγω, να προλάβω, στα γρήγορα να ερωτευτούμε πάλι και πάλι και πάλι
Οι χύτρες να μαγειρεύουν με ασύλληπτες ταχύτητες ένα φαγητό που θα κατεβάσουμε αμάσητο
Οι φούρνοι μικροκυμάτων θα ζεστάνουν το χθεσινό, δεν προλαβαίνουμε σήμερα
Ρωτάμε, απαντάμε
Σκεφτόμαστε;
Μιλάμε;
Ακούμε;
Ο ντελιβεράς θα φέρει στα γρήγορα κάτι από τις γοητευτικές καρακίτς ιλουστρασιόν σελίδες, που βιαστικά άφησε το αγόρι των φυλλαδίων, να προλάβει να μοιράσει σε όλο το οικοδομικό τετράγωνο, να μπουκωθούμε τον πεπερασμένο χρόνο, τικ τακ απειλητικά το ρολόι θυμίζει, υπενθυμίζει, προειδοποιεί, αντίστροφη μέτρηση
Τρέχουν τα αυτοκινητάκια σας
Τρέχουν και τα δικά μας πόδια, σκουντουφλάμε ο ένας πάνω στον άλλον, ποιος θα προλάβει να διασχίσει τους δρόμους, να τσαλαβουτήσει σε λασπωμένες λακούβες, να ποδοπατήσει πεζοδρόμια, να κόψει πρώτος το νήμα, αλώβητος, ή έτσι είναι αν έτσι νομίζει
Παίρνουν θανάσιμες βιαστικές στροφές τα λεωφορεία
Η τεχνολογία εξελίσσεται γρήγορα
Ο Πακ Μαν πέθανε, ήταν πολύ αργός
Τα τρένα ανατρέπονται, οι ράγες δεν αντέχουν ιλιγγιώδεις ταχύτητες
Μια ζωή στα γρήγορα παρακαλώ, τυλίξτε την, δεν θα την φάω εδώ, βιάζομαι να περάσω στην επόμενη πίστα
Μαρίνα Μάγκλαρη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου