ΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΧΑΡΑ, Του Φώτη Βεζυργιαννίδη

Έχει κάνα δυο μέρες που ανακαλύψαμε πάλι την Αμερική. Όχι αυτήν που ανακάλυψε ο Κολόμβος, όχι. Την εργασιακή Αμερική. Πώς δουλεύουν εκεί τρεις δουλειές, μία για το νοίκι, μία για το φαγητό και μία για το τζην; Ε, λοιπόν ανακάλυψαν τώρα στο Εργασίας ότι γίναμε «όπως Αμερική». Ότι δηλαδή κάποιοι εργοδότες πληρώνουν με κουπόνια, με κάρτες προπληρωμένες από τράπεζες Βουλγαρίας και άλλα φαιδρά. Βέβαια κανείς δεν μιλάει γι’ αυτούς που δεν πληρώνονται καθόλου, ή παίρνουν κάτι ψιλά έναντι, περιμένοντας το αγελαδοκούρεμα.

Όλοι κάνουν σαν να έχουμε αριστερή κυβέρνηση που νοιάζεται για τους αδύναμους και τους χτυπημένους απ’ τις οικονομικές συνθήκες οι οποίες ως γνωστόν επιδεινώθηκαν ξαφνικά κι από μόνες τους σαν τις ξαφνικές καταιγίδες που δεν τις προβλέπει ούτε ο Σάκης  που λέει τον καιρό. Για να μην ξεφεύγω λοιπόν, η κυβέρνηση νομίζει ότι είναι αριστερή, ο Κυριάκος λέει να φύγουν οι αριστεροί και οι μόνοι που βολεύονται σ’ αυτή την αναμπουμπούλα είναι τα φασιστάκια με τους ζουμπουρλούς κώλους που κάνουν ντου στα σχολεία για να σπείρουν μίσος ενάντια στα προσφυγόπουλα και δεν τους μπαγλαρώνει κανείς.

Καλά ρε συ Αλέξη, δεν κατάλαβες μέχρι τώρα ότι αυτά που υπέγραψες είναι συνέχεια αυτών που υπέγραψαν οι προηγούμενοι; Από μένα περιμένεις να το μάθεις; Δεν συνεχίζεις την νεοφιλελέ πολιτική; Δεν καταργήθηκαν όλα τα εργασιακά δικαιώματα; Δεν καταποντίστηκαν οι μισθοί; Επειδή αργείς να υπογράψεις τις ομαδικές απολύσεις; Αυτό σε κάνει αριστερό; Πλάκα με κάνεις;  Υπάρχουν στρατιές ανέργων που θα έκαναν κωλοτούμπες για μισό μισθό (μισό του κατώτερου εννοώ) και αναρωτιέστε εκεί στην κυβέρνηση πώς είναι δυνατόν να υπάρχει τόση ασυδοσία από τους εργοδότες;

Φωνάζει  ο εργοδότης «γαμώ το δημόσιο» και αφήστε μας τους ιδιώτες να αναπνεύσουμε» και «δεν πάει άλλο» αλλά όλοι γουστάρουνε να έχουν εργαζόμενους επιδοτούμενους απ’ τον ΟΑΕΔ και να γλιτώνουν και μισθούς και ασφαλιστικές εισφορές. Δηλαδή ο ιδιώτης μεγαλουργεί αρκεί να του πληρώνει το κράτος τον εργαζόμενο.

Και συνεχίζει ο Αλέξης τα πεντάμηνα τα οχτάμηνα και να μην πω ποιανού τα εννιάμερα τάχα για να βοηθήσει αλλά στην ουσία σβήνει απ΄τους πίνακες τους μακροχρόνια άνεργους και μειώνεται η ανεργία στα χαρτιά. Κατάλαβες; Όταν πείραξαν τα στατιστικά στοιχεία για το χρέος ήταν έγκλημα αλλά όταν πειράζεις τα στατιστικά για την ανεργία δεν πειράζει.

Και μια που μιλάμε για Στατιστική, επειδή δεν την κατέχω την επιστήμη δεν μπορώ να πω και πολλά. Ειδικά όταν μου τηλεφωνούν (Αθηνέζος έγινα με τα μου και τα σου) από κάτι εταιρίες δημοσκοπήσεων είμαι τάφος. Μούγκα. Αλλά κάτι κανάλια και κάτι ΠΑΜΑΚ και δε συμμαζεύεται δεν το πήραν χαμπάρι ακόμα ότι τους δουλεύουμε ψιλό γαζί, πλακοραφή και κοπτοράπτη μαζί. Και βγάζουν φόρα παρτίδα τις κάρτες με την πρόθεση ψήφου και τα ποσοστά του ενός και του άλλου. Και ρωτάω; Ρε συ ΠΑΜΑΚ, απ’ το δημοψήφισμα δεν έμαθες τίποτα;  Εγώ τα λέω γιατί πρέπει να τα πω γιατί αν σκάσει τίποτα τρελό από την κάλπη θα τρέχουν όλοι στο μοναστηράκι ν’ αγοράσουν αλεξίπτωτα αλλά να ξέρουν ότι αυτά δεν ανοίγουν πάντα, είναι απ’ τα διαγραμμένα του στρατού και τα σύννεφα είναι αρκετά ψηλά. Το λέω γιατί ο Κούλης πήρε φόρα και ράβει αβέρτα κουστούμια. Να φρενάρει λίγο γιατί αντί να βγει λαγός απ’ το καπέλο του μάγου μπορεί να βγει καμιά αρκούδα.

Εντάξει, Σώρρα δεν είδα ούτε από περιέργεια. Tην συνέντευξη ντε, στον βραβευμένο Αντώνη Σρόιτερ.  Είχε όμως καταπληκτικό ντοκιμαντέρ στην ΕΡΤ2 την ίδια ώρα με πρωταγωνιστές τρεις υπερήλικες μαραθωνοδρόμους που άξιζε πραγματικά να το δει κανείς. Το δρομικό κίνημα θεριεύει αν και αυτό δεν είναι απαραίτητα καλό. Οι στατιστικές των νοσοκομείων θα μας το πουν σε τριάντα χρόνια από σήμερα.

Κι ας κλείσουμε με τρέξιμο που είναι πιο ευχάριστο απ’ την πολιτική. Τον τελευταίο καιρό έχει γεμίσει ο τόπος με εφαρμογές GPS για κινητά που μετρούν την απόσταση που τρέχεις, το χρόνο που κάνεις, τις υψομετρικές διαφορές στην προπόνηση και χίλιες δυό άλλες παραμέτρους. Κυκλοφορούν ρολόγια με καρδιοπαλμόμετρα που συνδέονται με το κινητό σου και σου δίνουν ένα σκασμό πληροφορίες. Όλη αυτή η γκτζεταρία είναι μαγική και must για τα πρεζόνια των 5 χιλιομέτρων άντε και μέχρι τον μαραθώνιο. Αλλά τα φιλαράκια μου που ξεκινούν σήμερα και τρέχουν κανα δυό μέρες συνεχόμενα δεν τις γουστάρουν αυτές τις μοντερνιές. Αν ρωτήσεις έναν υπερμαραθωνοδρόμο ποιο είναι το καλύτερο ρολόι προπόνησης  θα σου απαντήσει αμέσως: το ξυπνητήρι. Ξεκινάς να τρέχεις και το βάζεις να χτυπήσει σε πέντε ώρες. Χτύπησε; Tέλος προπόνησης. Καλό μήνα.

                                                                       Φώτης Βεζυργιαννίδης