Η Ελένη σκέφτεται και γράφει… ‘’Τα συναισθήματα’’

Τα συναισθήματα είναι κάτι πράγματα που δεν μπορείς να τα πιάσεις, ούτε να τα δεις. Ο φόβος είναι ένα συναίσθημα. Εγώ όταν φοβάμαι δε μπορώ να δω το φόβο μου αλλά ξέρω πως υπάρχει γιατί χτυπάει η καρδιά μου πολύ δυνατά και φοβάμαι. Φοβάμαι πολύ το σκύλο της κυρίας Ζαμπέτας γιατί όποτε τον βλέπω μού γαυγίζει. Είναι πολύ κοντός αλλά έχει πολύ άγρια φάτσα. Όμως η κυρία Ζαμπέτα μού λέει ότι έτσι κάνει πάντα αλλά δεν είναι κακός και να μη φοβάμαι. Εγώ όμως τον φοβάμαι και πάντα χτυπάει η καρδιά μου δυνατά κι ας λέω από μέσα μου μη φοβάσαι. Ο δικός μας σκύλος είναι διαφορετικός. Είναι πολύ πιο μεγάλος από της κυρίας Ζαμπέτας αλλά δε γαυγίζει όλη την ώρα. Όμως αυτόν τον αγαπώ. Η αγάπη είναι κι αυτό ένα συναίσθημα που δε μπορείς να το πιάσεις και να το δεις. Ο σκύλος μου νομίζω πως με αγαπάει κι αυτός γιατί,
όποτε με βλέπει κουνάει την ουρά του. Πολλές φορές πέφτει πάνω μου και με γλύφει. Μια μέρα που τσακώθηκα με τον αδερφό μου άρχισε να γαυγίζει. Η μαμά είπε ότι μάλλον φοβήθηκε γι αυτό γαύγισε. Ίσως κι ο σκύλος της κυρίας Ζαμπέτας να γαυγίζει γιατί φοβάται. Στους σκύλους φαίνεται πιο εύκολα και ο φόβος και η αγάπη γιατί γαυγίζουν και κουνιούνται πιο πολύ από τους ανθρώπους. Είναι περίεργο που τα συναισθήματα δεν τα πιάνεις και δεν τα βλέπεις αλλά εγώ τα βλέπω και τα πιάνω όταν βλέπω και το σκύλο μου και το σκύλο της κυρίας Ζαμπέτας.
                                         
                                                  Ελένη Παλλέ
                        Μαθήτρια 125^ου  Δημοτικού Σχολείου Αμπελοκήπων

Εικόνα: ελαιογραφία του Matthew Grabelsky