Η Μαρίνα ξανασκέφτεται και γράφει, ''Το Φθινόπωρο''.

Σκέφτομαι : η κυρία λέει πως αυτή η έκθεση που έγραψα για το Φθινόπωρο είναι «εκτός θέματος» και λέει πως είναι «φλύαρη», εγώ ξέρω πως η μαμά μου λέει μια γειτόνισσα «φλύαρη» όταν την πιάνει στο ασανσέρ με την πόρτα ανοιχτή και της μιλάει της μιλάει συνέχεια και η μαμά μου έχει αφήσει το μάτι ανοιχτό και πάνω η κατσαρόλα να βράζει και η μαμά φοβάται πως θα κάψει το φαγητό και μετά τι θα φάμε το μεσημέρι; Και ο μπαμπάς λέει «θα μου κάψετε το σπίτι», το ίδιο λέει κι όταν η μαμά αφήνει το καντήλι αναμμένο και λέει όταν φεύγουμε πως το έχει σβήσει, αλλά εγώ ξέρω ότι αυτό δεν είναι αλήθεια και το λέει ψέματα στο μπαμπά για να μην ακούει γκρίνιες και φωνές και στην αλήθεια το έχει βάλει μέσα στον νεροχύτη, αναμμένο! Δεν ξέρω τι
σημαίνει μια φλύαρη έκθεση, αφού δεν κρατάει την πόρτα του ασανσέρ ανοιχτή και δεν κινδυνεύουμε να κάψουμε το φαγητό, που αν είναι φακές δε με νοιάζει γιατί δεν τις τρώω καθόλου και καλύτερα να καούν γιατί τότε η μαμά δεν θα μου πει να πάω στο δωμάτιό μου νηστική και δεν θα έχει αυτό το ύφος που δεν σηκώνει κουβέντα «αυτό είναι το φαγητό, άμα σας αρέσει, άμα δεν σας αρέσει να μείνετε νηστικοί». Σκέφτηκα πολύ γιατί η κυρία είπε πως θα ξαναγράψω την έκθεση για το Φθινόπωρο στο σπίτι και πρέπει να την πάω αύριο. Τι έχει μια έκθεση για το Φθινόπωρο; Το Φθινόπωρο αρχίζουν τα σχολεία αλλά δεν είναι ωραίο αυτό. Γιατί να γράψω που αρχίζουν τα σχολεία αφού δε μου αρέσει; Ο αδερφός μου λέει «ρε βούρλο στις εκθέσεις δε γράφουμε για αυτά που μας αρέσουν αλλά για αυτά που αρέσουν στους μεγάλους να διαβάζουν». Με βοήθησε λίγο και μου είπε ιδέες, αλλά εγώ έκανα ότι ήξερα για να μη νομίζει πως αυτός με βοήθησε και αρχίζει να λέει «βούρλο» και τέτοια που ούτε ξέρω τι θα πει αλλά μάλλον δεν είναι καλό γιατί είχε αυτό το πρόσωπο «εγώ είμαι πιο έξυπνος». Δεν θα του δείξω την έκθεση για να μην ξέρει ότι πήρα όλες τις ιδέες που μου είπε.

Και Γράφω:

«Το Φθινόπωρο»

Το Φθινόπωρο είναι μια εποχή του χρόνου από τις άλλες τέσσερις που είναι η Άνοιξη, ο Χειμώνας και το Καλοκαίρι που είναι το καλύτερο από όλα. Το Φθινόπωρο είναι που φεύγουνε και τα χελιδόνια και πάνε αλλού σε άλλες χώρες πιο ζεστές από τη δική μας χώρα που είναι η Ελλάδα γιατί το Φθινόπωρο είναι και τα πρωτοβρόχια και αρχίζει να έχει κρύο που δεν είναι καλό για τα χελιδόνια που ταξιδεύουν όλα μαζί για να ζεσταθούνε. Νομίζω ότι πηγαίνουνε στην Αφρική. Άμα δεις στον χάρτη που έχουμε κολλημένο στη ντουλάπα του δωματίου μας η Αφρική δεν είναι και πολύ μακριά και μπορεί τα χελιδόνια να ζεσταθούνε γρήγορα πριν αρχίσουνε τα πρωτοβρόχια και βρέξουνε τα φτερά τους και μετά πώς θα πετάνε τα χελιδόνια; Δεν ξέρω γιατί τα λένε πρωτοβρόχια αφού βρέχει και το καλοκαίρι και όλους τους μήνες. Το Φθινόπωρο είναι που οι άνθρωποι κάνουν και τον τρύγο. Αυτό τα μάθαμε στο Αναγνωστικό που έχει κάτι ζωγραφιές και σημαίνει που οι άνθρωποι στα χωράφια μακριά από τους μεγάλους δρόμους με τα αυτοκίνητα μαζεύουνε τα σταφύλια και μετά με τα πόδια τους τα πατάνε και βγάζουνε το κρασί. Εγώ σιχαίνομαι να πιω αυτό το κρασί που τα πόδια τους είναι χωρίς παπούτσια και μπορεί να μυρίζουνε και μπορεί να μην τα έχουν πλύνει καλά καλά με σαπούνι και νερό και μπορεί μετά να μυρίζει και αυτό το κρασί ποδαρίλα. Ευτυχώς που δεν είμαι μεγάλη να πίνω αυτό το κρασί που θα μυρίζει ποδαρίλα.

Το Φθινόπωρο είναι που έχουμε τη μεγάλη γιορτή του «ΟΧΙ» που είναι η 28η Οκτωβρίου και μας είπε η κυρία πως ένας έλληνας είπε «ΟΧΙ» σε έναν άλλο άντρα που ήρθε από την Ιταλία και σκέφτομαι ότι στην χώρα την Ιταλία λένε και αυτοί «όχι» γιατί πώς κατάλαβε στα ελληνικά αυτός ο άντρας από την Ιταλία και θύμωσε που ο έλληνας του είπε «ΟΧΙ»; Κι εγώ θυμώνω όταν ζητάω να κατέβω στην αλάνα και να παίξω με τις φίλες μου και η μαμά μου λέει «ΟΧΙ», αλλά εγώ ποτέ δε λέω ότι θα κάνω πόλεμο. Αλλά αυτός ο ιταλιάνος θύμωσε πολύ και έφερε και τους άλλους από τη χώρα του και έφεραν και κάτι όπλα και είπαν ότι θα κάνουμε πόλεμο και τότε είναι που έπεσε πολύ χιόνι και όλοι οι άντρες πήγανε σε κάτι βουνά και έκαναν πόλεμο. Και ήταν κάτι γυναίκες που είχανε γαϊδούρια και κουβαλούσανε κάτι δέματα στο πολύ χιόνι και κάτι άλλες γυναίκες που ξέρανε πλέξιμο πλέκανε κάλτσες για αυτούς τους άντρες που πολεμούσανε στο πολύ χιόνι. Στην αλάνα παίζουμε κι εμείς τα παιδιά πόλεμο. Ένα αγόρι που μου αρέσει και μπορεί να τον παντρευτώ όταν μεγαλώσω έπαιξε κάτι που το έλεγαν «δεκανέα» και πολεμούσε με τους άλλους και εμείς τα κορίτσια παίζαμε τις νοσοκόμες και δέναμε τις πληγές από τον πόλεμο, αλλά αυτό το αγόρι που μου αρέσει ποτέ δεν είχε πάθει τίποτα και ποτέ δεν του έδεσα τα αίματα.

Το Φθινόπωρο είναι μια ωραία εποχή του χρόνου!

                                                              
                                                             Μαρίνα Μάγκλαρη
                                                          9^ο Δημοτικό Θεσσαλονίκης