Καταιγίδες (Της Μαρίνας Μάγκλαρη)

«Ο παππούς μου έχει αυτό, πώς το λένε; Καταιγίδες στα μάτια».

Ο Ελύτης προηγήθηκε με την «τρικυμία στα χείλη», αλλά οι «καταιγίδες» στα μάτια του παππού αναδύονται, ως άξιοι συνεχιστές μιας ποίησης που κρύβεται στα σχολικά θρανία και θάβεται κάτω από τόνους πληροφοριών, εν είδει γνώσεων, που Κύριος οίδε πότε και εάν θα βρουν τη θέση τους στο μυαλό και την καθημερινότητα για να πάρουν αξία.


Προς το παρόν στρώνουν τον δρόμο για μια συλλογή βαθμών, άθλια και αμφίβολη απεικόνιση των ικανοτήτων παιδιών και εφήβων που ασφυκτιούν, αναβάλλοντας τη ζωή τους για αργότερα.

Πότε αργότερα; Δεν αναβάλλεται η ζωή. Ή την ζεις τώρα ή ζεις με «καταιγίδες» στα μάτια προσμένοντας την επόμενη εξέταση αίματος, την επόμενη άνοδο στους δείκτες της χοληστερίνης, την επόμενη μείωση προσδόκιμου ζωής.

Λεξιπλάστες 
Γλωσσοπλάστες 
Αμφισβητίες 
Επαναστάτες

Ποιητές

Η αλήθεια και η ποίηση κρύβονται εκεί ακριβώς που «ξεχνάμε» να κοιτάξουμε, όχι λόγω άνοιας, αλλά εξαιτίας του φόβου να αντικρίσουμε τον καθρέφτη μας, μια ακόμη αντανάκλαση μιας κακιάς μητριάς, μιας μητριάς όχι άσχημης εξωτερικά, αλλά αφυδατωμένης από την ομορφιά της άγνοιας που χτίζει κόσμους γεμάτους ποίηση και ζωή.

                                           Μαρίνα Μάγκλαρη

                                          Δραματοθεραπεύτρια