H Love γελάει
και κλαίει μόνη της. Τραγουδάει… Για πάρτη της και για τον Kurt Cobain της.
Μην της δώσεις το τελευταίο κωλοευρώ σου. Κέρνα το καλύτερα στο ζητιάνο που πατάς έξω από την πόρτα σου κάθε πρωί. Κι ας ξέρεις ότι είναι από πεποίθηση τεμπέλης-ζήτουλας. Μη σε τουμπάρει. Δες τη μούρη της. Δεν βλέπεις πώς έσπασε; Γέρασε. Παραιτήθηκε. Αλλά, δες, κοίταξε και πόσο όμορφη είναι ακόμη. Απαυγάζει. Τα σπάει. Απόσταγμα κάλλους είναι. Μην της χαρίσεις τίποτα. Θα το κάνει πρέζα, χάπια, τσιγαριλίκια, αλκοόλ. Θα πάει να πιει, να σνιφάρει, να φτιαχτεί πάλι. Να πεθάνει. Θα γεμίσει με σκατά το ξανθό της κεφαλάκι και θα μανουριάσει. Δεν έχει μείνει βίδα. Μόνο κουμπιά.
Σκαρτάρει. Κάνει στοίβα. Τζέγκα. Τα άνομα λάθη της. Τραβά ένα. Χέρι ασταθές. Πέφτουν όλα πάνω της. Κουκούλα αδιάβροχη γίνονται. Την προστατεύουν.
Πάλι
η μαυρίλα, τής κρύβει τον ήλιο. Κι εμείς την παρηγορούμε βρίζοντας και
ταΐζοντας την μιζέρια της που τρέχει άγρια κι ελεύθερη.
Μην της δώσεις το τελευταίο κωλοευρώ σου. Κέρνα το καλύτερα στο ζητιάνο που πατάς έξω από την πόρτα σου κάθε πρωί. Κι ας ξέρεις ότι είναι από πεποίθηση τεμπέλης-ζήτουλας. Μη σε τουμπάρει. Δες τη μούρη της. Δεν βλέπεις πώς έσπασε; Γέρασε. Παραιτήθηκε. Αλλά, δες, κοίταξε και πόσο όμορφη είναι ακόμη. Απαυγάζει. Τα σπάει. Απόσταγμα κάλλους είναι. Μην της χαρίσεις τίποτα. Θα το κάνει πρέζα, χάπια, τσιγαριλίκια, αλκοόλ. Θα πάει να πιει, να σνιφάρει, να φτιαχτεί πάλι. Να πεθάνει. Θα γεμίσει με σκατά το ξανθό της κεφαλάκι και θα μανουριάσει. Δεν έχει μείνει βίδα. Μόνο κουμπιά.
Σκαρτάρει. Κάνει στοίβα. Τζέγκα. Τα άνομα λάθη της. Τραβά ένα. Χέρι ασταθές. Πέφτουν όλα πάνω της. Κουκούλα αδιάβροχη γίνονται. Την προστατεύουν.
Η
γκόμενα είναι πλασμένη από χώμα, νερό και κρασί. Αν τα ενώσεις, λάσπη δίνουν.
Και η μοναξιά της από τα ίδια υλικά είναι φτιαγμένη. Μην την λυπηθείς. Μην
πέσεις στην παγίδα της. Με μπιλιετάκια χωμένα σε μπιζουτιέρες που ζέχνουν
μπαγιατίλα, με συλλογές από χαρτάκια κιτρινισμένα την παλεύει κι αυτή. Τα έχει
θάψει στα δικά της κουτάκια. Στη φορμόλη. Ούτε το χέρι σου μην της δώσεις. Δεν
το θέλει. Δεν θέλει χείρα βοηθείας. Είναι τρελή. Κάθεται και γράφει γράμματα
στο Θεό. Έχουν ανοιχτούς λογαριασμούς. Του μιλάει για εσωτερικούς κραδασμούς,
μαρασμούς και στραμπουλήγματα. Οι βολβοί υποκύπτουν στο αλμυρό των δακρύων.
Μάτια κόκκινα. Από το στόμα τρέχουν σάλια. Οι κινήσεις της, χειρονομίες
απόγνωσης. Τα νύχια μπήγει στο δέρμα. Τα πόδια της τα ρουφάει η σκηνή. Πίνει
μια γουλιά αλκοόλ. Η μύτη προέκταση των ματιών. Στο αυτί έχει κρεμασμένο για
σκουλαρίκι ακουστικό. Επιχειρεί σύνδεση με το υπερπέραν. Ανάβει τσιγάρο. Το
μετανιώνει. Σέρτικα το πετά. Παρακαλάει για απαντήσεις. Ασ’ την να ελπίζει. Δεν
μασάει. Είναι σκυλί μαύρο αυτή. Πετά την μπλούζα. Αφηνιάζει. Τα λέει topless. Μην νομίζεις. Τη
γύμνια της κρύβει. Να νανουρίσει το μάτι του κοινού. Να αφήσει το δικό της
λάσκα βρύση. Δε νιώθει το τελεσίδικο…
·
H Courtney Love γεννήθηκε
στις 9 Ιουλίου, 1964.
Χρόνια Ροκιά LOVE
Μαίρη Γεωργιοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου