ΗΤΑΝΕ ΜΕΡΑ ΓΙΟΡΤΙΝΗ ΠΟΥ Σ’ ΕΙΧΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙ

ΜΙΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΜΟΤΗΝΗ (ΚΑΙ ΤΟΝ ΝΟΜΟ ΤΗΣ) 

Στα βορειοανατολικά της Ελλάδας, στο μέσον της Θράκης, δυο περίπου ώρες με το αυτοκίνητο από τη Θεσσαλονίκη, βρίσκεται ο νομός Ροδόπης και στο κέντρο του η πρωτεύουσά του, η Κομοτηνή. Κατά το 1/3 ορεινός-ημιορεινός, κατά τα 2/3 πεδινός και με 58 χλμ. ακτών, αυτός ο πολύπαθος τόπος που συνεχίζει από τα αρχαία χρόνια έως σήμερα να είναι μια πολύχρωμη παλέτα φυλών και κουλτουρών, μοιάζει να αδιαφορεί ακόμα για τον σύγχρονο μαζικό τουρισμό, κρατώντας, θέλοντας και μη, κρυμμένα τα όποια αξιοθέατά του. Ας τον δούμε από κάπως πιο κοντά.

Παρά το μεγάλο μήκος ακτογραμμών, οι κάτοικοι της Ροδόπης ήταν από παλιά στραμμένοι προς το εσωτερικό. Έτσι στον νομό υπάρχουν μόνο τρία μικρά επίνεια με σημαντικότερο αυτό του Φαναρίου. Το Φανάρι βρίσκεται στο νοτιοδυτικό άκρο του νομού, ανάμεσα στη Βιστωνίδα και τις λιμνοθάλασσες του Μητρικού. Εκτός από το σημαντικό οικολογικό ενδιαφέρον που παρουσιάζει, η περιοχή έχει και έντονο τουριστικό κατά τη θερινή περίοδο. Οι αμμώδεις παραλίες του, η τεράστια παρακείμενη παραλία της Αρωγής (3,5 χλμ. μήκος) αλλά και αυτή της Μέσης, όπως και το κάμπινγκ του ΕΟΤ, αποτελούν δημοφιλή πόλο έλξης για ντόπιους και ξένους. Στην ανατολική πλευρά της παραθαλάσσιας ζώνης, στους πρόποδες του Ισμάρου, υπάρχει η Μαρώνεια, ένα χωριό με μακραίωνη ιστορία και λίγα χιλιόμετρα πιο κάτω, το λιμάνι της (φωτογραφία δεξιά). Η περιοχή έχει όμορφες βοτσαλώδεις παραλίες, άλλες οργανωμένες (Κρυονέρι,
Πλατανίτης, Καγκέλες), άλλες μη (Μαρμαρίτσα, Σύναξη) όπως και ένα μικρό κάμπινγκ (Κρυονερίου). Από πλευράς φαγητού, εκτός από τα ψάρια της, η Μαρώνεια είναι γνωστή για το ψητό κατσίκι της. Συνδυάζοντας βουνό και θάλασσα, το τοπίο είναι έντονα μεσογειακό: αμπελώνες και ειδικά προς τα ανατολικά της, μεγάλες εκτάσεις με αυτοφυείς ελαιώνες που φτάνουν ως τη θάλασσα και θεαματικά γρανιτένια βράχια. Συνήθως με λιγότερους επισκέπτες σε σχέση με τo Φανάρι, με περισσότερα όμως αρχαία, κυρίως ρωμαϊκά και βυζαντινά και με σημαντικότερο αξιοθέατο το αρχαίο θέατρο. Μετά την ανάπλασή του, δίνονται ακόμα και σήμερα κάποιες παραστάσεις.

Σε όλη τη βόρεια πλευρά του νομού εκτείνεται το νοτιοανατολικό άκρο της οροσειράς της Ροδόπης. Στα ανατολικά της τo ανάγλυφο είναι λιγότερο έντονο από ότι στο δυτικό και έχει πολύ περισσότερους οικισμούς. Με δάση βελανιδιάς χαμηλά, χαλεπίου και μαύρης πεύκης αλλά και οξιάς ψηλότερα και πολλούς χειμάρρους, τα ορεινά τμήματα της Ροδόπης αποτελούν έναν αξιόλογο προορισμό για όσους αρέσκονται στα σπορ του βουνού. Ενδιαφέρον έχουν για τους περιηγητές οι πετρόχτιστοι πομάκικοι και μη οικισμοί, όπως ενδεικτικά αυτοί της Ραγάδας, της Μυρτίσκης, της Άνω Βυρσίνης, της Σαρακηνής, της Νυμφαίας. Λίγο πιο κάτω από το χωριό Νυμφαία, η Πάνδροσος είναι γνωστή για το ψητό αγριογούρουνο. Δυτικότερα υψώνονται οι ελληνικές κορυφές της οροσειράς, με ψηλότερη αυτή του Παπίκιου στα 1.460 μέτρα. Ακόμα πιο δυτικά μπορεί κάποιος να συναντήσει τη βυζαντινή γέφυρα του ποταμού Κομψάτου κοντά στον Πολύαθνο (φωτογραφία αριστερά). Και στο βορειοδυτικό άκρο του νομού, ενδιαφέρον έχουν τα θρακικά μετέωρα. Μια περιοχή με εντυπωσιακούς κάθετους βράχους 22 χιλιόμετρα από τον Ίασμο.

Και μετά από αυτή τη σύντομη κυκλωτική βόλτα στον νομό, καταλήγουμε στην Κομοτηνή. Με έντονη φοιτητική (περί τους 10.000 φοιτητές) και στρατιωτική παρουσία η Κομοτηνή προσπαθεί να είναι μια σύγχρονη πόλη. Με ευάριθμα αξιοθέατα, η ζωή της πόλης περιστρέφεται γύρω από το κέντρο της, την πεζοδρομημένη πλατανόεσσα πλατεία Ειρήνης. Στα ανατολικά της πλατείας βρίσκεται το πάρκο με το άλσος της Αγίας Παρασκευής (η πολιούχος της πόλης) και στην είσοδό του το Ηρώο του Β ΠΠ, γνωστό και ως Σπαθί, σήμα κατατεθέν της Κομοτηνής (φωτογραφία δεξιά). Ένα μνημείο που αποτελεί το επίκεντρο της πιο γιορτινής μέρας της: της 14^ης Μαΐου, οπότε και εορτάζονται τα ελευθέρια της Κομοτηνής. Μια ημέρα που αποτελεί το αποκορύφωμα αρκετών εορταστικών ημερών με διάφορες δημόσιες πολιτιστικές εκδηλώσεις. Επιπρόσθετα ο επισκέπτης της Κομοτηνής μπορεί να επισκεφτεί κάποια από τα μουσεία της, σημαντικότερο το αρχαιολογικό με ευρήματα από τη νεολιθική έως τη βυζαντινή εποχή. Μπορεί να περιηγηθεί στους πεζόδρομους και τα καλντερίμια, στην παλαιά δημοτική αγορά και να δοκιμάσει τη τοπική κουζίνα που χαρακτηρίζεται από έντονες ανατολίτικες επιρροές. Επίσης, στο ανατολικό άκρο της πόλης μπορεί να βρει το μεγάλο παζάρι της που στήνεται κάθε Τρίτη. Από την άλλη, στο δυτικό άκρο της, μπορεί να επισκεφτεί ένα σύγχρονο εμπορικό κέντρο με πολυκινηματογράφο ODEON. Ανάμεσα σε αυτά τα δυο αντιδιαμετρικά αντίθετα πρόσωπα της Κομοτηνής, ο επισκέπτης της μπορεί να διασκεδάσει σε μια ποικιλία από εστιατόρια, ταβέρνες, καφετέριες, μπαρ και μουσικές σκηνές που προσφέρονται για να ικανοποιήσουν σχεδόν κάθε γούστο, διάθεση και προτίμηση.

Η Κομοτηνή υπήρξε, είναι και μάλλον θα συνεχίσει να είναι ένα σταυροδρόμι. Ένα πολύχρωμο, ελληνικό σταυροδρόμι μεταξύ δύσης και ανατολής. Ίσως αυτός ο χαρακτηρισμός ως περάσματος να την αδικεί κάπως, γιατί συνήθως οι τόποι που δεν αποτελούν τελικούς προορισμούς, παραβλέπονται. Στην Κομοτηνή, και στη Ροδόπη, ο βιαστικός τουρίστας που αναζητά το μεγάλο, το εντυπωσιακό και το εύκολο θα απογοητευτεί. Η Κομοτηνή, περισσότερο από τον τουρίστα, αφορά τον περιηγητή. Αυτόν που έχει τη φιλοσοφική-ποιητική διάθεση να αναζητήσει τη θερμή λεπτομέρεια της καθημερινής ζωής, αδιαφορώντας για το μακρινό και το εξωτικό. Και ακόμα, αυτή η έννοια του περάσματος, της δίνει μια άλλη χάρη. Γιατί ένα τέτοιο σταυροδρόμι-πέρασμα είναι και όλη η Θράκη. Ένα τέτοιο είναι και η ίδια η Ελλάδα. Ένα τέτοιο πέρασμα-συνάντηση είναι και όλη μας η ζωή.

Σχετικές Ιστοσελίδες

v  Για τη διαμονή στον νομό: http://hotelsline.com/el/article/rodopi-komotini-nomos-rodopis-diamoni-xenodoxeia-domatia-perioxes

v  Για τους φίλους των μουσείων: http://www.kom.gr/tourguide/museums/

v  Για τους φίλους του βουνού: http://eoskomotinis.blogspot.gr/2012/11/blog-post.html

v  Για τους φίλους της παραλίας: http://www.pamth.gov.gr/index.php/2012-10-09-06-18-13/2012-10-09-06-08-28/165-2012-10-15-06-40-22

v  Για μελλοντικούς φοιτητές: http://www.vice.com/gr/read/odigos-tou-vice-gia-ti-foititiki-zwi-stin-komotini-2014

Ι.Χ. Δεληγεώργης