Πάντα
άνοιξη, το Πάσχα φτάνει.
8 του μήνα και
Απρίλης. Ένας Απρίλης που μοιάζει χειμώνας από τις απανωτές κι εξαντλητικές βροχές
του. Πάσχα πάνω στην εαρινή γενέθλια μέρα της.
Το 8 δεν το λογαριάζω
πια για το ξαπλωμένο άπειρο. Διαμελισμένος συμβολικός αριθμός. Διαιρέθηκε ένα
ξημέρωμα σε δυο μηδενικά καθέτως και σφιχτά αγκαλιασμένα. Το ‘να πάνω στ’ άλλο.
Κι εμείς το ίδιο
ξημέρωμα, χωριστήκαμε.
