Χριστούγεννα – Πάσχα… Ένα τσιγάρο δρόμος, Της Μαρίνας Μάγκλαρη

Είδες Χριστούγεννα καθώς ερχόσουνα;

Άκουσα κάτι να σφυρίζει. Έτσι είναι τα Χριστούγεννα;

Όχι τα Χριστούγεννα τυφλώνουν.

Κι εγώ τυφλή γεννήθηκα. Είμαι Χριστούγεννα;

Όχι. Κακογέννα είσαι. Μεγάλη Παρασκευή.

Γύρω γύρω Χριστούγεννα και μέσα Μεγάλη Παρασκευή. Μ’ αρέσουν οι καμπάνες της Μεγάλης Εβδομάδας. Μου προκαλούν χαρά. Μ’ αρέσει ο Χριστός τους στο σταυρό. Μ’ αφήνει να κλαίω και κανείς δεν ρωτάει γιατί. Μ’ αρέσει το λιβάνι. Η μάνα μου λιβάνιζε κάθε Κυριακή κι εγώ πίσω από τη μυρωδιά να την αρπάξω όλη, να φουσκώσουν τα πνευμόνια μου, να έχω απόθεμα για την υπόλοιπη εβδομάδα.

Κλαις;

Κλαίω.

Γιατί;

Γιατί έτσι. Έτσι είμαι εγώ.

Πάρε μια φάτνη για το δέντρο σου.

Θέλω μια φάτνη με τους βοσκούς μόνο. Δε θέλω τους άλλους τους μάγους. Δεν τους γνωρίζω.

Πάρε έναν Χριστό μωρό.

Μπορώ να βάλω στη φάτνη έναν Χριστό στο σταυρό;

Δεν θα χωρέσει.

Θα τον στριμώξω.

Θα σπάσει.

Θα τον κολλήσω.

Θα έχεις ένα σπασμένο μωρό στο σταυρό.

Δε με νοιάζει.

Που ακούστηκε; μωρό στο σταυρό;

Δικό μου είναι όπου θέλω το βάζω. Το καταλαβαίνω καλύτερα έτσι.

Ξέρεις τι τα κάνουν τα σπασμένα μωρά;

Τι;

Τα πετάνε.

Στον Καιάδα;

Στο λάκκο.

Εμένα με κράτησαν.

Σε πέταξαν.

Μα είμαι εδώ.

Σε πέταξαν. Πεταμένη είσαι εδώ.

Στέκομαι στα πόδια μου. Δείξε μου το σπάσιμό μου. Θέλω να το δω.

Είσαι αστεία.

Δείξ’ το μου.

Είσαι ηλίθια.

Δείξε μου το σπάσιμο. Δείξε μου την κόλλα.

Κομματιασμένη είσαι.

Θα μπω στη φάτνη.

Ποτέ δεν χώρεσες. Θα τη σπάσεις.

Θα χωθώ στη φάτνη.

Θα ξεράσεις χολή.

Ξερνάω χολή, δε με νοιάζει, τη συνήθισα.

Θα στο βουλώσω το στόμα.

Θα αρχίσω να ξερνάω από τα αυτιά, από τη μύτη, θα γεμίσω τον κόσμο σας.

Θα το βουλώσεις; Θυμήσου, δεν μπορείς να σκεφτείς, δεν ξέρεις, δεν μπορείς να μιλήσεις. Γεννήθηκες χωρίς εγκεφαλικά κύτταρα. Νεκρά όλα. Τέρας.

Άσε με να κοιμηθώ στη φάτνη. Θα αγκαλιάσω το σπασμένο μωρό και θα κοιμηθώ. Άσε με να κοιμηθώ με μια αγκαλιά κομμάτια.

Θα σε τρυπήσουν.

Δε με νοιάζει.

Θα σε γδάρουν.

Άσε με να κοιμηθώ. Δεν ξέρω να κάνω τίποτα άλλο. Άσε με να κοιμηθώ. Έχω αιώνες να κοιμηθώ.

                                              Μαρίνα Μάγκλαρη

Εικόνα: girl before a mirror, Pablo Picasso