Μα πότε επιτέλους θα
φτιάξει ο καιρός; Και εύλογα αναρωτιέμαι: Τι εννοείς ρε φίλε, ‘’θα φτιάξει’’; Να
έχει πολλή ζέστη. Δηλαδή πάει να μπει ο Ιούλιος και μεις αναζητάμε δροσιά.
Έχουμε λαλήσει τελείως. Εμ, βέβαια. Τηλεόραση, τηλεόραση, τηλεόραση, σώβρακο,
μπαλκόνι, μπύρα, τηλεόραση, τηλεόραση, ποδόσφαιρο, μπαλκόνι, σαλάτα πού να μη
σαλτάρεις. Κλείσ’ τη τη ριμάδα που μου καίγεσαι ποιος θα νικήσει ο Γάλλος ή ο
Γερμανός που κονομάει δυο μύρια το χρόνο μόνο απ’ την ομάδα χώρια τα συμβόλαια
με σαμπουάν, αποσμητικά και γαριδάκια και τρέχει στην αρένα την χορταριασμένη
ενενήντα λεπτουδάκια κι αντί να κουράζεται αυτός έχεις μπαϊλντήσει εσύ κι όλο
σου το σόι.
Πάρε το μωρό και
τράβα στην παραλία βγες πέντε, εφτά, δώδεκα σέλφι στις ομπρέλες, πάρε κι ένα
παγωτό χωνάκι και περπάτα λίγο να σε χτυπήσει η θαλασσινή αύρα του Θερμαϊκού.
Θα χαζέψεις και τους μουσικούς που παίζουν καθισμένοι στα παγκάκια από
ρεμπέτικα και μικρασιάτικα μέχρι τζαζ υψηλής ποιότητας. Άσε και κάνα φράγκο στη
θήκη της κιθάρας, δεν κακό. Μόνο «μην ταΐζετε τους μουσικούς» που γράφει και
στο τζάμι του Mushroom
studio
ο Αντρέας. Διότι ο μουσικός για να μεγαλουργήσει λέει ο μύθος πρέπει να
πεινάσει. Άν είναι χορτασμένος το πολύ να σου βγει Ρουβάς. Ή Μαχαιρίτσας που
πεινούσε παλιά αλλά μετά έπαιξε σε όλα τα επιδοτούμενα φεστιβάλ Αθηνών και
περιφέρειας και χόρτασε ψωμάκι η κοιλίτσα του.
Εντάξει όμως τώρα για
βόλτες και μουσικούς θα λέμε; Εδώ καίγεται το σύμπαν. Όχι ο Μαρμαράς, το σύμπαν
σε λέω. Φεύγει ο Άγγλος-εντάξει, γράψε λάθος-ο Βρετανός από την Ένωση! Καταρρέει
το Ευρωπαϊκό Οικοδόμημα. Χαμός σε λέω. Απ’ τη μια να αλαλάζουν τα εθνίκια
«Μπράβο στη Γηραιά Αλβιόνα» και «έξω οι ξένοι απ΄ το Λονδίνο» και απ’ την άλλη
τα κομμούνια (τα ορίτζιναλ όχι τα γιαλαντζί τα συριζαίικα) «η εργατική τάξη και
τα χαμηλά στρώματα τιμώρησαν τη συντηρητική πολιτική και τις περικοπές» και μεις καθόμαστε και τους ακούμε και οι
οβίδες τους οι λεκτικές μας ξεριζώνουν το κεφάλι και αμέσως μετά μας το
ξαναφέρνουν πίσω.
Με λέει ο άλλος «πώς
τα βλέπεις τα πράματα στην Αγγλία;». Τι να σε πω καρντάση εγώ ακόμα είμαι
ζαλισμένος απ’ το δικό μας το δημοψήφισμα που ψήφισα να διώξω το βασιλιά και
πάει η Κοσιώνη και τον παίρνει συνέντευξη να πούμε, τι να σε πω για τον Άγγλο;
Ψήφισα ΟΧΙ στην ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ χαλαρά όμως, γιατί είχα στο μυαλό μου
αξιοποίηση του νερού από τους δημότες κι ο Σύριζας που μου γκάριζε ότι το νερό
είναι Δημόσιο Αγαθό τώρα το πουλάει.
Θέλω να πω, καλά τα
δημοψηφίσματα αλλά μην τα παίρνεις και πολύ στα σοβαρά. Είναι τόσο ελεγχόμενη η
κατάσταση που ότι και να βγει, η πορεία των πραγμάτων που έχουν προαποφασισθεί,
δεν αλλάζει. Δηλαδή με δυο λόγια, η κατάσταση που είναι εντελώς εναντίον σου
δεν αλλάζει με ψήφο και δη από κομμένα χέρια...
Το μεγάλο ζήτημα, το
μεγαλύτερο θα έλεγα και το πιο ανησυχητικό είναι το τι θα γίνει με τους Έλληνες
φοιτητές του Λονδίνου και περιχώρων. Ευτυχώς το θέμα αναδείχτηκε αμέσως και από
την ΕΡΤ που αγωνιά για τους πολίτες αυτής της μπανανίας. Εδώ λέμε χαντούμηδες
είμαστε κι αυτοί μας ρωτάνε πόσα παιδιά σπουδάζουμε στην Αγγλία. Και με ποιον
τρόπο θα τους στέλνουμε στερλίνες και αν υπάρχει πιθανότητα να αυξηθούν τα δίδακτρα.
Και δεν αναρωτιούνται, γιατί πάνε τα παιδιά εκεί και ποιος έχει τη δυνατότητα
να στείλει το παιδί του στα ξένα για σπουδές. Ελλαδάρα ρε παντού.
Πάντως να ξέρετε
μαϊμούνια ότι το 12άρι στη Γιουροπρήζιον θα συνεχίσουμε να το καβατζώνουμε από
τη χώρα του Union
Jack
γιατί πολύ απλά οι Κυπραίοι θα συνεχίσουν να ψηφίζουν στο televoting, αφού αυτοί δεν θα
έχουν καμιά επίπτωση απ’ το φευγιό. Το μαρτυρικό νησί είναι μέλος της
Κοινοπολιτείας.
Φώτης Βεζυργιαννίδης
Η φωτογραφία του Φ.Β.
Η φωτογραφία του Φ.Β.
*«Το σωστό είναι
λάθος»: Τίτλος δανεισμένος από το τραγούδι του Γιώργου Χαρατζόγλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου