«Ο άνεμος κουβάρι» Του Διονύση Χαριτόπουλου

Η Λορίν και ο άντρας.

Τους ερωτεύεσαι και μαζί ερωτεύεσαι τον έρωτα, την αλήθεια του.

«Για να είναι μαγική αυτή η συνάντηση θα γράψεις τα ωραιότερα τραγούδια στον κόσμο. Και θα τα γράψεις δίχως ν’ αλλάξεις στο παραμικρό, γιατί, κι αυτό μωρό μου, θα το ξέρεις, οι έρωτες που μας αλλάζουν, ακόμα και για το καλύτερο, δεν είναι για να λέγονται έρωτες. Πρέπει να είμαστε ίδιοι, ολόιδιοι, όπως όταν συναντηθήκαμε, μόνο που ο ένας μέσα απ’ τον άλλον να μπορεί να βρει εκείνο που είχε πάντα και δεν το ήξερε και να χάνει αυτό που πίστευε πως είχε και δεν είχε ποτέ».

Η ερωτευμένη Λορίν ζωγραφίζει με λόγια το βάθος της συνύπαρξης.

Το βιβλίο είναι δικό της. Η αφήγησή του, δική του. Ο έρωτας τους αφύπνιση ξεχασμένων κυττάρων, κάποιες φορές αγέννητων ως τον θάνατο.

«και ό,τι αξίζει στον άνθρωπο είναι να ζήσει έστω και μια φορά στη ζωή του μια ιστορία της προκοπής». Γροθιά στα σωθικά, από την πρώτη λέξη, το στόμα του συγγραφέα.

Ή ζεις ή κάνεις πως έχεις ζήσει.

• Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΤΟΠΟΣ

                                                  Μαρίνα Μάγκλαρη