Αν με ρωτούσαν… ‘’πες τον πρώτο σύγχρονο ελεύθερο
άνθρωπο, που σου έρχεται στο μυαλό’’… Ίσως, ο πρώτος που θα ερχόταν στο στόμα να
ήταν ο Bowie.
Δεν νοιάστηκε να έχει τρόπο ζωής. Δεν είχε κανέναν περιορισμό. Αν συνεχίζαμε
και παίζαμε τις τρεις ερωτήσεις και η επόμενη ήταν, ‘’πες μου τώρα έναν που δεν
θεωρείς γήινο’’… Ευκολάκι. Πάλι ο Bowie. Αυτός με το «μάτι», αυτός είναι ο ουρανοκατέβατος.
Δεν μπορεί να είναι από ‘δω. Εξωγήινα πλάσματα τον έριξαν στην περιορισμένη γη.
Να κάνουν πειράματα. Αλλά δεν περιορίστηκε. Κι αν η last question ήταν…
‘’βρες μου έναν άνθρωπο που τόλμησε’’.. ο Bowie. Έζησε όσες ζωές εσύ φοβάσαι να
δεις όνειρο στον ύπνο σου και να σκεφτείς πηγαίνοντας για δουλειά.
Bowie,
σημαίνει επανάσταση, ελευθερία, ‘’μετάλλαξη’’. HEROES, πόλεμος,
ψυχρός πόλεμος. Τείχη. Τοίχος. Στίχοι, στίχος. Ο Bowie είναι μουσική. Ο Bowie είναι
τέχνη. Κι επειδή έζησε με κρότο και με θόρυβο, έφυγε στις μύτες των ποδιών.
Και η γη στερεύει από μυαλά, από ευφυΐες και
περσόνες… από αυτούς που περνούν, γιατί έχουν να σου πουν και να σου δείξουν
κάτι, γαμώτο. Έναν άλλο δρόμο στενό, που δεν τόλμησες από φόβο να στρίψεις εκεί
κι έπαιρνες πάντα την φωτεινή εναλλακτική της λεωφόρου.
Απλά και ταπεινά σε ευχαριστούμε, που μας
καταδέχτηκες κι έζησες μαζί με εμάς.
Μαίρη Γεωργιοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου